( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
აღ( აღ- აღა აღბ აღგ აღდ აღე აღვ აღზ აღთ აღკ აღლ აღმ აღნ აღო აღპ აღჟ აღრ აღს აღტ აღუ აღფ აღქ აღღ აღყ აღშ აღჩ აღც აღძ აღწ აღჭ აღხ აღჯ აღჳ აღჴ
selected terms: 5 page 1 of 1
აღშლა, აშლა
არეულობა, აღძვრა: =„აღიშალნეს ქუხილნი და ელვანი“ მ. ცხ. 420r. „იყოს ერისა აშლაჲ მეფეთა დაუწყნარებლობაჲ მ. ცხ. 32v. See also: შალვა, შლა. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
აღშურვება
შეშურება: =„ა ღ ი შ უ რ ვ ე ს დისა მის თჳისისა ის. -იაკ. 62,12; „ა ღ ი შ უ რ ვ ა მტერმან, ვითარცა-იგი ყოვლადვე ეშურვების ყოველთავე; მოღუაწეთა“ მ.ცხ. 141 v. See also: შურ-ი =აბულაძე More…
აღშფოთება
«აღძრვა», «აღმზადება», არევა, შეშფოთება: =„აღაშფოთებს ერსა“ DE, - აღძრავს ერსა“ ლ. 23,5; „აღაშფოთებდეს სულთა თქუენთა“ გ, „ა ღ ჰ მ ზ ა დ ე ბ დ ე ს; გულთა თქუენთა“ საქ. მოც. 17, 5; More…
აღშფოთებულ-ი
«შეშფოთებული», არეული: =„რაჲსა აღშფოთებულ ხართ“ DE, - „რაჲსა შეშფოთვილ ხართ C, მრ. 5,39; „გხედავ შენ, შვილო, აღშფოთებულად, ნუუკუე განსაცდელი რაჲმე შეგემთხჳა“ მ.ცხ. 31v. See also: More…
აღშჱნება, აშჱნება, აღშენება, აშენება
აგება, აღმართვა; სიკეთით ავსება, დასახლება, «განგებულება», გაშენება, დამტკიცება; განახლება, შეძენა: =რომელმან ა ღ ა შ ე ნ ა სახლი თჳსი“ მთ. 7.24: ჟამი არს დარღუევისაჲ და ჟამი არს ა ღ შ ე ნ More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9