( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
აღ( აღ- აღა აღბ აღგ აღდ აღე აღვ აღზ აღთ აღკ აღლ აღმ აღნ აღო აღპ აღჟ აღრ აღს აღტ აღუ აღფ აღქ აღღ აღყ აღშ აღჩ აღც აღძ აღწ აღჭ აღხ აღჯ აღჳ აღჴ
selected terms: 6 page 1 of 1
აღძარცუვა, აღძრცუვა
«გარდარღუევა», დარღვევა; ართმევა, ახდა, გახდა: =„ა ღ ძ ა რ ც უ ე ს სართული“ DE, – გ ა რ დ ა ა რ ღ ჳ ე ს სართული“ C, მრ. 2,4; „ა ღ ს ძ ა რ ც უ ე ს; საბურველი თავისა მისისაჲ“ ფლკტ. 146,13; More…
აღძახვა, აღძახილ-ი
შერთვა; «შესთული», დართული: =„ა ღ ძ ა ხ ი ლ ი ძოწეული“ G, –„შესთული მეწამული“ pb., ლევიტ. 14,49. See also: ზახვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
აღძრვა
«აღშფოთება», «აღმრღუევა», «აღრღუევა, «შერყევა»; «ბირება»; აღელვება; ამოძრავება; დაძვრა, მიმართვა; აჯანყება: =„ა ღ ძ რ ა ვ ს ერსა“ C, –„ა ღ ა შ ფ ო თ ე ბ ს ერსა“ DE, ლ. 23,5; „ზღუაჲ იგი More…
აღძრულ-ი
ამდგარი, აჯანყებული; შეშფოთებული: ="დაამდაბლე, უფალო, ა ღ ძ რ უ ლ ი ესე ღელვაჲ“ მსკ. 42,3; „რაჲსა ა ღ ძ რ უ ლ ხართ?“, ფლკტ. 137,32;; „აწ სული ჩემი ა ღ ძ რ უ ლ არს“ C. ი. 12,27. More…
აღძრცუვა
See also: აღძარცუვა, აღძრცუვა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აღძულება, აძულება
იძულება, ძალის დატანება: =„სიმამრმან მისმან აღიძულა“ M, – „ა ი ძ უ ლ ა მას სიმამრმან მისმან“ G, მსჯ. 19,7. See also: ძულება, ძულობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9