( -
D I [

ბ- ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბი ბკ ბლ ბმ ბნ ბო ბრ ბტ ბუ ბღ ბძ ბჭ ბჳ
ბრა ბრგ ბრდ ბრი ბრკ ბრმ ბრო ბრპ ბრუ ბრყ ბრძ ბრწ ბრჭ ბრჯ
selected terms: 57 page 1 of 3
ბრალება, ბრალობა
«ცთომა», «შეცოდება», დადანაშაულება, ბრალდება; «ლალვა»: =„არა ბრალი ბ რ ა ლ ა ა შენაჩუენებისაგან?“ G, — „არა... ცთომით სცთა შესაჩუენებელისა მისგან“ M, ისუ ნ. 22,20; „უკუნ სცეს, ვის; იგი უ ბ More…
ბრალეულ-ი
«გარდამავალი», დამნაშავე, დამზარალებელი, ბრალდებული, განსაკითხავი: =„ბ რ ა ლ ე უ ლ ა დ შევჰრაცხენ ყოველნი ცოდვილნი ქუეყანისანი“ Շ,– „გ ა რ დ ა მ ა ვ ა ლ ა დ შევჰრაცხენ ყოველნი; ცოდვილნი More…
ბრალეულ-ყოფა
დამნაშავედ მიჩნევა, დასჯა: =„სისხლსა მას უბრალოსა ბ რ ა ლ ე უ ლ-ჰ ყ ო ფ დ ე ს“ ფს. 93,21. See also: ყოფა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ბრალეულება
«ცოდვა», დანაშაულის ჩადენა: =„რაჲ არს ბ რ ა ლ ი ეგე, რომელ ი ბ რ ა ლ ე უ ლ ე თ წინაშე ღმრთისა“ G, — „რაჲ არს ც ო დ ვ ა ჲ ესე, რომელ ს ც ო დ ე თ; წინაშე ღმრთისა“ M, ისუ ნ. 22,16. More…
ბრალი
«ცოდვა», «შეცოდება», დანაშაული; ბრალდება: =„რაჲ არს ბ რ ა ლ ი ეგე, რომელ იბრალეულეთ წინაშე ისრაჱლისა“ G,— „რაჲ არის ც ო დ ვ ა ჲ ესე, რომელ სცოდეთ წინაშე; ღმრთისა“ M, ისუ ნ, 22,16; More…
ბრალის-ბმა
დანაშაულის ქონება, შეცოდება: =„უკუეთუმცა ბრმა იყვენით, არამცა ბ რ ა ლ-გ ე ბ ა“ C, —„უკუეთუმცა ბრმანი იყვენით, ც ო დ ვ ა ჲ მ ცა არა გაქუნდა“ DE, ი. 9,41. See also: ბმა =აბულაძე ილია, More…
ბრალის-დადება
ბრალდება: =„მტყუვრად გამოაჩინნა, რომელთა-იგი ბრალი დ ა ს დ ვ ე ს მას“ სიბრძ. სოლ. 10, 14. See also: დადება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ბრალის-ქმნა
«ცოდვა», დანაშაულის ჩადენა: =„ბ რ ა ლ ი ქ მ ნ ა ს სულმან მან“ G, —„ს ც ო დ ო ს სულმან მან“ pb., რიცხ. 5,7; „რომლისათჳს-იგი ბ რ ა ლ ი ქ მ ნ ა“; O,-„რომლისათჳს ც ო დ ა“ G, ლევიტ. 5,15. More…
ბრალობა
See also: ბრალება, ბრალობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბრანგუ
«დათუ», გარეული მძოველი ცხოველი, ნადირი, ferus: =„ბ რ ა ნ გ უ მ ა ნ მ ძ ჳ ა რ ე მ ა ნ მოძოა „იგი“ ფს. 79, 14, „მიჴსნა მე... ჴელისაგან ბ რ ა ნ გ ჳ ს ა“ pb., —; „...ჴელთაგან დ ა თ ჳ ს ა თ ა“ More…
ბრატნვა
See also: შებრატნვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბრაწ-ი
styrax: =„იაკობ მოიღო კუერთხი ბ რ ა წ ი ს ა ჲ და ნიგუზისაჲ“ დაბ. 30,37. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბრგუნ(ვ)ილ-ი
ბლუ, ცუდად მოლაპარაკე, «ძლით მზრახველი»: =„ენათა ბ რ გ უ ნ ვ ი ლ თ ა ადრე ისწაონ სიტყუაჲ მშჳდობისაჲ“ ეს. 32,4; „განემარტოს ენაჲ ბ რ გ უ ნ ი ლ ი“ O,“–; „ცხად იყოს ენაჲ ძ ლ ი თ-მ ზ რ ა ხ ვ ე More…
ბრგუნვა
ბლუობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბრდღუენა
ღმუილი, ყვირილი, «ზახილი», ღრიალი, მრისხანება, გლეჯა: =„ვითარცა ლომი ი ბ რ დ ღ უ ე ნ დ ე ს“ G, რიცხ. 23,24; „მის ზედა ი ბ რ დ ღ უ ე ნ დ ე ს ლომნი“ G, — „მის ზედა; ი ზ ა ხ დ ე ს ლომნი“ pb., More…
ბრიად
მთლად: =„ბ რ ი ა დ სპეტაკ არს“ ფიზ. VI, 5. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბრინვა
«ძიება», ხელის ფათურით სიარული: =„ვითარცა თუალითა ბრმანი, ეგრე ბ რ ი ნ ვ ი დ ე ნ იგინი“ ეს. 59,10. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა More…
ბრინჯ-ი
celtis australis ან celtis caucasica, აკაკის ხე: =„მუნ დგა ხჱ შუენიერი ბ რ ი ნ ჯ ი ს ა o“ ქ. ცხ. 86,1. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა More…
ბრკიალება
(ბრკინება (-ული).) ელვარება: =„ბ რ კ ი ა ლ ე ბ ა ჲ მახჳლისაჲ“ ნაუმ 3,3. შდრ. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბრკინება
(ბრკიალება) ელვარება: =„რაჟამს გამოიღიან ცეცხლისა მისგან ამინატონი, ვითარცა წყლისაგან ბ რ კ ი ნ ე ბ უ ლ ი“ მრთ. A, ბ. კეს.-მარხვ. 53v. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9