( -
D I [

ბ- ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბი ბკ ბლ ბმ ბნ ბო ბრ ბტ ბუ ბღ ბძ ბჭ ბჳ
ბრა ბრგ ბრდ ბრი ბრკ ბრმ ბრო ბრპ ბრუ ბრყ ბრძ ბრწ ბრჭ ბრჯ
selected terms: 7 page 1 of 1
ბრკიალება
(ბრკინება (-ული).) ელვარება: =„ბ რ კ ი ა ლ ე ბ ა ჲ მახჳლისაჲ“ ნაუმ 3,3. შდრ. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბრკინება
(ბრკიალება) ელვარება: =„რაჟამს გამოიღიან ცეცხლისა მისგან ამინატონი, ვითარცა წყლისაგან ბ რ კ ი ნ ე ბ უ ლ ი“ მრთ. A, ბ. კეს.-მარხვ. 53v. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ბრკოლა
«ბრკომა», «ბორკილი», საფრხე, საკვრელი: =„იჴსენ... ფერჴნი ჩემნი ბ რ კ ო ლ ი ს ა გ ა ნ“ გ, — „იჴსენ... ფერჴნი ჩემნი ბ რ კ ო ლ ი ს ა გა ნ“ Շ, ფს. 55,14;; „დაამდაბლნეს ბ რ კ ო ლ ი თ ა (ბ ო რ კ More…
ბრკოლება
ფერხება, ყენება: =„ნუ მ ა ბ რ კ ო ლ ე ბ თ მე, რამეთუ უფალმან წარმიმართა გზაჲ ჩემი“ დაბ. 24,56; „მ აბ რ კ ო ლ ე ბ ე ნ წარმართთა მიმართ; სიტყუად“ I თეს. 2, 16. See also: ბრკოლა =აბულაძე More…
ბრკომა
(ბრკოლა) «ბრკოლა», საფრხე: =„იჴსენ... ფერჴნი ჩემნი ბ რ კ ო მ ი ს ა გ ა ნ (ბ რ კ ო ლ ი ს ა გ ა ნ Ⴂ)“ Ⴀ, ფს. 55,14. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). More…
ბრკუ
ენაგაუმართავი, ბლუ: =„უკუეთუ პირველ ბ რ კ უ არნ ენითა, მიეცის მადლი აღებასა პირისასა“ ბალ. 74,31. იხ. [ბრგუნვა] ბრგუნ(ვ)ილი. See also: ბრგუნვა, ბრგუნ(ვ)ილ-ი =აბულაძე ილია. „ძველი More…
ბრკუმა
(ბრკოლა, ბრკომა, შებრკუმობა.) «ფერჴისა წარცემა», «დაბრკოლება», წაბორძიკება, ხელის შეშლა, წაცთენა; მოტყუება: =„უკუეთუ ვინმე ვიდოდის დღისი, არა უ ბ რ კ უ მ ე ს“ C, - „უკუეთუ ვინმე ვიდოდის More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9