( -
D I [

ბ- ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბი ბკ ბლ ბმ ბნ ბო ბრ ბტ ბუ ბღ ბძ ბჭ ბჳ
ბრა ბრგ ბრდ ბრი ბრკ ბრმ ბრო ბრპ ბრუ ბრყ ბრძ ბრწ ბრჭ ბრჯ
selected terms: 2 page 1 of 1
ბრჭალ-ი
(ბრჭლისა) ქუსლი, ტერფი; თათი, მუჭი: =„აღიღო ჩემ ზედა ბ რ ჭ ა ლ ი მისი“ ი. 13,18; „ჴელი მისი მოხუეულ იყო ბ რ ჭ ა ლ ს ა ესავისსა“ დაბ. 25,26; „დატკებნეს იგინი; ბ რ ჭ ა ლ მ ა ნ ჩემმან“ მსჯ. More…
ბრჭალამდის-ი, ბრჭლადმდის-ი
გრძელი ტანსაცმელი ფეხებამდის: =„განეწესნეს მღდელნი იგი და ეცუა მათ ბ რ ჭ ა ლ ა მ დ ი ს ი (ბ რ ჭ ლ ა დ მ დ ი ს ი I) იგი ნოვაგითა და; ნესტჳრთურთ“ O,; I ეზრა 5,59. =აბულაძე ილია. „ძველი More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9