( -
D I [

ბ- ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბი ბკ ბლ ბმ ბნ ბო ბრ ბტ ბუ ბღ ბძ ბჭ ბჳ
ბუ ბუგ ბუდ ბუვ ბუზ ბუკ ბულ ბუმ ბუნ ბურ ბუტ ბუშ
selected terms: 23 page 1 of 2
ბუ
See also: ბუვ-ი, ბუ =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბუგრიან-ი
„ბილწი»: =„უკუეთუ შუეს ძე ბ უ გ რ ი ა ნი, დამთხეველი სისხლისა“ pb., —„უკუეთუ შვეს მან ძჱ ბ ი ლ წ ი, დამთხეველი სისხლისა“ Ο, ეზეკ. 18,10. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის More…
ბუდე
სათავსი ფრინვლისა, ნადირისა, რკოსი, მარცვლისა, თვალისა, «გუამი», სასწორისა და სხ.: =„რომელი აღფრინდის ბ უ დ ე თ ა გ ა ნ“ იგ. სოლ. 27,8; — „გურიტმან ბ უ დ ე ს ა დაისხნა მართუენი თჳსნი“ More…
ბუვ-ი, ბუ
Ulula, noctua: =„ვიყავ მე, ვითარცა ბ უ ვ ი (ბ უ ჲ G ) ნატამალსა“ Շ, ფს. 101,7; „მსგავს არიან თუალნი ბ უ ვ ი ს ა ნ ი თუალთა მათთა,; რომელთა-იგი მოუცალებიეს ამაოჲსა ფილოსოფოსობისათჳს“ ბ. More…
ბუვილ-ი
See also: მბუვარე =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბუზ-ი, ბუზუ-ი
Bruchis, species loctistarum: =„არა შჭამოთ ბუზი და მსგავსი მისი“ O, – „არა შჭამნეთ ბ უ ზ ჳ და მსგავსნი მისნი“ G, ლევიტ. 11,22; „ნეშტი იგი მკალისაჲ; შეჭამა ბ უ ზ მ ა ნ“ იოვ. 1,4; „მოჴდა More…
ბუკიოტ-ი
«კოიტი», ბუს მსგავსი ფრინველი, Chara-drius: =„არა შჭამოთ... ბუკიოტი და მსგავსი მისი“ Ο, — „არა შჭამნეთ... კოიტი და მსგავსნი მისნი“ G, ლევიტ. 11,19. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის More…
ბულქუება
See also: აღბულქუება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბუმბერეზი-ი
ძლიერი, ახოვანი, ბუმბერაზი, ორთა-მბრძოლი: =„ყოველთა დღეთა იბრძოდიან ბუ მ ბ ე რ ე ზ ნ ი ქ. ცხ. 58,4; „ვახტანგ მეფემან მოკლა ბ უ მ ბ ე რ ე ზ ი თოთხმეტი“ ქ. ცხ. 172,5. =აბულაძე ილია. More…
ბუნ-ი
ტარი, წვერი: =„ბ უ ნ ი ჰორლისა მისისაჲ ექუსასი სასწორი“ I მფ. 17,7; „მიყო ბ უ ნ ი ჰორლისა თჳსისაჲ, დააწო გოლსა მას თაფლისასა“ I მფ. 14,27;; „ბ უ ნ ი ჰორლისა მისისაჲ იყო ვითარცა ლვილი More…
ბუნაგ-ი
«მონაგები», «ვანი», სახლეული: =„უშენოთ... ქალაქები ბ უ ნ ა გ ე ბ ი სა ჩუენისათჳს“ G, —„აღვაშენოთ... ქალაქები მ ო ნ ა გ ე ბ ი სა ჩუენისათჳს“ pb., რიცხ. 32,16;; „უშენენით თქუენ თქუენდად More…
ბუნება
ნატურა, თჳსება, აგებულება: =„სიმრუდე კირჩხიბისაჲ ბ უ ნ ე ბ ი თ არს, ხოლო სიმრუდე შენი ნებითა შენითა არს“ მ. სწ. 148,10; „სიყუარულსა ბ უ ნ ე ბ ი თ ა; უსურცხჳნელობაჲ“ A—35, 164r; „ბ უ ნ ე ბ More…
ბუნებით
დასაბამიდან: =„ჰმონებდით მათ, რომელნი-იგი არა იყვნეს ბუნებით ღმერთ“ გალატ. 4,8. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბუნებით-ი
ნამდვილი, მკვიდრი, ბუნებრივი: =„ბ უ ნ ე ბ ი თ თ ა მათ რტოთა არა ჰრიდა“ ჰრომ. 11,22; „რომელი იგი ბ უ ნ ე ბ ი თ ი ცოლი არს და შვილნი, იგინიცა; ესრევე მოვაქცინე შენსა შჯულსა“ შუშ. I, 27; More…
ბუნებრივ-ი
ჩვეულებრივი: =„მიუგო სიმდაბლითა ბუნებრივითა“ მ. სწ. 169,39. See also: ბუნება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბურდნა
სჯა: =„ესმა ყრმასა მას ბურდნაჲ რაჲმე მენავეთაჲ, რომელსა-იგი თჳსაგან განიზრახვიდეს“ მ. ცხ. 52r. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
ბურვა
ფარვა, ხურვა: =„ერთი ოდენ ფსიათი აქუნდა, ნახევარი ეგო ქუეშეთ და ნახევარი ე ბ უ რ ა ზედაჲთ“ მ. ცხ. 205r. See also: აღმობურვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ბურთუ
ბურთი, სფერო: =„აღწერეს ხატთათჳს ქუეყანისათა, ვითარმედ ბურთჳს სახე არს იგი“ ბ. კეს. ექუს. დღ. 123,20. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა More…
ბურნუს-ი
მაზარა, მოსასხამი: =„იყიდა მუნ ბ უ რ ნ უ ს ი ერთი... რაჲთა შეიმოსოს“ ლიმ. 32,10. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ბურობან-ი
See also: ბორობან-ი, ბურობან-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9