ყოფნა, არსებობა, დგომა: =„ვ ჰ გ ი ე სიყუარულსა ზედა მისსა“ ი. 15,10; „რომელი ჰ გ ი ე ს ცხორებად საუკუნოდ“ ი. 6,27;; „მტკიცედ ე გ ე ნ ი თ სიყუარულსა მას ჩემსა“ ი. 15,9. =აბულაძე ილია. More…
ქართული ანბნის მესამე ასო. რიცხვითი მნიშვნელობა — 3. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«ყუავილი», კვირტი: =„ლეღუმან გამოუტევა გ ა გ ა ჲ (ყუავილი O)“ M, ქება 2,13. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გაფანტული: =„პოვა ქორი, მოწყლული და გ ა გ ლ ე ჯ ი ლ ი არწივისაგან“ ქ. ცხ. 174,9. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
შეერთება: =„გ ა ე რ თ ნ ე ს თანა ჭართალეთსა“ ქ. ცხ. 89,7. See also: ერთება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ერისკაცად გახდომა: =„დაუტევა სახჱ მონაზონებისაჲ და გ ა ე რ ი ს გ ნ დ ა“ მ. ცხ. 890r. See also: ერისაგან-ი, ერისგან-ი =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). More…
to main page 
top of page