ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) - Terms starting with ‘გ’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ

გ გ- გა გბ გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ გჳ

selected terms: 6

page 1 of 1

გაგა: «ყუავილი», კვირტი: =„ლეღუმან გამოუტევა გ ა გ ა ჲ (ყუავილი O)“ M, ქება 2,13. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გაგება: See also: განგება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გაგვა: See also: გვ- =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გაგზავნა: მივლინება: =„გარე სოფელთა გ ა გ ზ ა ვ ნ ნ ი ს“ ი.-ე. 42,20; „ინება გ ა გ ზ ა ვ ნ ა დ მის თანა საჴმარსა მისსა“ მ.ცხ. 195v. See also: გზავნა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის More…
გაგლეჯილ-ი: გაფანტული: =„პოვა ქორი, მოწყლული და გ ა გ ლ ე ჯ ი ლ ი არწივისაგან“ ქ. ცხ. 174,9. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გაგონება: See also: განგონება, გაგონება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.

ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ლექსიკონები

to main page

Top 10 • Feedback • Login

top of page

XHTML | CSS