( -
D I [

გ- გა გბ გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ გჳ
გაბ გაგ გად გაე გავ გაზ გათ გაკ გალ გამ გან გაპ გარ გას გატ გაუ გაფ გაქ გაღ გაყ გაშ გაც გაძ გაწ გაჭ გაჯ გაჲ გაჴ
selected terms: 241 page 1 of 13
გამაგრება
See also: განმაგრება, გამაგრება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გამავალ-ი
See also: განმავალ-ი, გამავალ-ი =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გამართ
See also: გამომართ =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გამართება
See also: განმართება, გამართება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გამართებით
გასწვრივ, პირისპირ: =„ხუნანის გ ა მ ა რ თ ე ბ ი თ“ ქ. ცხ. 182,14. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გამარტოვება
განცალკევება: =„ესე საქმენი შუენიან მონანულსა, რაჲთა გ ა მ ა რ ტ ო ვ დ ე ს და უზრუნველ იქმნეს ყოვლისაგანვე საქმისა“ მ. ცხ. 99v. See also: მარტო(ვ)ება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული More…
გამარჯუებულ-ი
მძლე; მარჯვე: =„მაშინ სუმბატ გ ა მ ა რ ჯ უ ე ბ უ ლ ი შემოვიდა ქართლად“ ქ. ცხ. 51,18; „ეძიებდა გ ა მ ა რ ჯ უ ე ბ უ ლ ს ა ჟამსა“ C, —; „ეძიებდა ჟამსა მ ა რ ჯ უ ე ს ა“ DE, მთ. 26,16. See More…
გამახუვა
See also: განმახუვა, გამახუვა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გამეშ-ი
See also: კამბეშ-ი, კამბეჩ-ი =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გამზრახ-ი
See also: განმზრახ-ი, განმზრახველ-ი, გამზრახ-ი =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გამო
«-თჳს», «მიერ», -ით, -იდან: =„მის გ ა მ ო არა შემოვიდა პურის ჭამად“ I მფ. 20,29; „შენ გ ა მ ო შემემთხჳა მე ძჳრი ესე“ ფლკტ. 138,24; „რომლისა გ ა მ ო“; თომა მოც. 18,3; „ამის გ ა მ ო არა უც More…
გამოაქუნ
See also: გამოქუან =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გამობერვა
დაბერვა: =„შეიღიან... საჴმილსა გ ა მ ო ბ ე რ ვ ა დ იგი ცეცხლსა და გამოდნობად“ ეზეკ. 22,20. See also: ბერვა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა More…
გამობერვით-ი
ჩამოსხმული, გამოძერწილი: =„იქმნეს თავისა მათისა ჴბოჲ გ ა მ ო ბ ე რ ვ ი თ ი“ ნეემ. 9,18. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
გამობერილ-ი
«გამოდნობილი», ჩამოსხმული: =„შექმნა იგი კერპად გ ა მ ო ბ ე რ ი ლ ა დ M, — „ქმნა იგი ქანდაკებულად“G, მსჯ. 17,4. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა More…
გამობეჭდვა
დაბეჭდვა: =„გ ა მ ო ჰ ბ ე ჭ დ ე ს კარი სახლისაჲ“ ანდ.-ანატ. 235,31. See also: ბეჭედ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გამობმა
«მობმა», გამოკიდება: =„შტანგი ესე მეწამული გ ა მ ო ა ბ ა სარკუმელსა“ M,-„საბელი ძოწეული ესე მ ო ა ბ ა სარკუმელსა“ G, ისუ ნ. 2,18; „გამოაბას ვენაჴსა; კიცჳ მისი“ დაბ. 49,11; „გ ა მ ო ა ბ ა More…
გამობრწყინ(ვ)ება
ამობრწყინება, ამოსვლა, გამონათება, გამოცემა: =„ნათელი გ ა მ ო უ ბ რ წ ყ ი ნ დ ა მათ“ მთ. 4,16; „გა მ ო ბ რ წ ყ ი ნ დ ა ნათელი დიდი ჩემ ზედა“ საქ. მოც. 22,6;; „გ ა მ ო ა ბ რ წ ყ ი ნ ე ნ More…
გამობრწყინ(ვ)ებულ-ი
აელვებული; სხივი: =„ვითარცა ელვაჲ რაჲ, გამობრწყინებულ ცათა შინა, ქუეშე ცასა გამობრწყინდის“ C, ლ. 17,24; „გ ა მ ო ბ რ წ ყ ი ნ ვ ე ბ უ ლ ი; არს ნათლისა ამის სამარადისოჲსა“ სიბრძ. სოლ. 7,26. More…
გამობრწყინება
გამოცხადება: =„ნათელი გ ა მ ო ბ რ წ ყ ი ნ ე ბ ა დ წარმართთა“ ლ. 2,32. See also: ბრწყინვა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9