მცირე, დაბალი; გლეხი: =„წარჩინებულითგან ვიდრე გ ლ ა ხ ა დ მ დ ე“ ქ. ცხ. 59,6. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ურცხვი: =„წმიდაჲ იგი დაადვეს მას (ცხედარსა) ზედა შეკრული და დედაკაცი ვინმე გ ლ ი ს პ ი და უწესოჲ მიუტევეს ზედა“; მ. ცხ. 127v. See also: გლისპობა, სიგლისპე, უგლისპეს-ი =აბულაძე ილია, More…
ურცხვობა, უზნეობა: =„იტყოდეს სიტყუათა უშუერთა... რად არა დაამცნობთ, რაჲთა არა გ ლ ი ს პ ო ბ დ ე ნ“ მ. ცხ. 375r. See also: გლისპ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მგლოველი: =„გ ლ ო ვ ა ს ა შ ე ვ რ დ ო მ ი ლ ვიპოო“ ოქრ.-მარხ. და იონ. 104,1. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
(განგლორწნა) გოზვა, შელესვა: =„გული მისი მისცის სრულიად გ ლ ო რ წ ნ ა ს ა“ ზირ. 38,34, =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
to main page 
top of page