ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) - Terms starting with ‘ა’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ

დ- და დგ დე დი დნ დო დრ დუ დღ დჳ

selected terms: 759

1 2 3 4 .. 38 Next >>

page 1 of 38

დაახლება: დაახლოება, მიახლოება: =„უკუეთუ ვინმე დ ა ა ა ხ ლ ნ ეს საცხოვარნი თჳსნი ყანობირსა“ ბალ. 61,10; „ნუუკუე დ ა ე ა ხ ლ ე ბ ი მათ, ნუცა შეეხები მათ“ მ. ცხ. 29r. See also: ახლება, ახლვა, ხლება More…
დაბა: (უდაბნო) «აგარაკი», სოფელი, ყანა: =„უთხრეს ქალაქსა და დ ა ბ ნ ე ბ ს ა (ა გა რ აკ ე ბ ს ა C)“ DE, მრ. 5,14; „მოჰვლიდა. ქალაქებსა ყოველსა და დ ა ბ ნ ე ბ ს ა“; მთ. 9,35; „თავადი ვიდოდა More…
დაბა-ქალაქ-ი: (დაბნები.) «დაბნები და ქალაქები»: =„მივიდეთ… დ ა ბ ა-ქ ა ლ ა ქ თ ა“ C,—„წარვიდეთ... დ ა ბ ნ ე ბ ს ა და ქ ა ლ ა ქ ე ბ ს ა“ DE, მრ. 1,38. See also: ქალაქ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული More…
დაბა-ჲ სისხლისა-ჲ: See also: აკელდამა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დაბადება: «დაფუძნება», დამყარება, შექმნა, ქმნა, შობა: =„რომელ შენ დ ა ჰ ბ ა დ ე“ Շ,—„რომელ შენ დ ა ა ფ უ ძ ნ ე ნ“ G, ფს. 8,4; „ადამ პირველად დ ა ი ბ ა დ ა და მერმე ევა“ I ტიმ.; 2,13; „დ ა ვ ჰ ბ ა დ More…
დაბადებულ-ი: (პირველ-დაბადებული.) ქმნილი; შობილი: =„მახარენ ჩუენ დ ა ბ ა დ ე ბ უ ლ ი თ ა შენითა“ ფს. 91,5; „აღივსო ქუეყანაჲ დ ა ბ ა დ ე ბ უ ლ ი თ ა შენითა“ ფს. 103,24;; „ესე ყოველი სარგებელისათჳს More…
დაბადებულობა: შექმნილება: =„ნუ შეურაცხ-ჰყოფ ღმერთსა დ ა ბ ა დ ე ბ უ ლ ო ბ ი თ ა შენითა მის მიერ“ მ. სწ. 9,33. See also: დაბადებულ-ი, დაბადება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
დაბანა: «მობანა», «განბანა», მონათვლა: =„დ ა ი ბ ა ნ ე საბანელსა მას სილოამისასა“ D E,—„მ ო ი ბ ა ნ ე ემბაზსა მას სილოამს“ C, ი. 9,7; „დ ა ბ ა ნ ნ ა იგინი ნაგუემისაგან“; Շ,— „გ ა ნ ბ ა ნ ნ ა იგინი More…
დაბანაკება: დადგომა, განლაგება: =დ ა ი ბ ა ნ ა კ ა უდაბნოსა მას“ დაბ. 12,9; „დ ა ე ბ ა ნ ა კ ა იორსა ზედა“ ქ. ცხ. 50,10. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
დაბანაკებულ–ი: «დავანებული», დადგომილი: =„იხილა ბანაკი ღმრთისაჲ დ ა ბ ა ნ ა კ ე ბ უ ლ ი“ დაბ. 32,1; „დ ა ბ ა ნ ა კ ე ბ უ ლ იყვნეს ღელესა მას შინა“ M, —„დ ა ვ ა ნ ე ბ უ ლ ნ ი; ღელესა შინა“ G, მსჯ. 7,12. More…
დაბგერება: «ბგერა», დგრიალი, ფეხის ხმა: =„დ ა ი ბ გ ე რ ე ნ ფერჴითა და თქუ: ვაშა!“ O, — „და ი ბ გ ე რ ე ნ ფერჴითა, და თქუ: ვაშა, ვაშა!“ O, ეზეკ. 6,11. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
დაბებკულ-ი: «განკაფული», დაგლეჯილი, დაფლეთილი, დაკონკილი: =„სანდალნი მათნი დაძუელებულ და დ ა ბე ბ კ უ ლ იყვნეს ფერჴთა ზედა მათთა“ M,—„სანდალნი მათნი ძუელნი, გ ა ნკ ა ფ უ ლ ნ ი; ფერჴთა ზედა მათთა“ G, More…
დაბერება: მოხუცება: =„რაჟამს დ ა ჰ ბ ე რ დ ე“ ი. 21,18 „მე დ ა ვ ბ ე რ დ ი და გარდავჰჴედ დღეთა“ CM, ისუ ნ• 23, 2; „დ ა ბ ე რ დ ა იოდაე, სავსე დღითა“; M, II ნშტ. 24,15; „რომელი ჭაბუკი არა დ ა ბ ერ დ More…
დაბერვა: «დანესტუვა», «ყჳრება», ჩაბერვა, დაყვირება: =„დ ა ვ ჰ ბ ე რ ო ნესტუსა“ M. — „დ ა ვ ჰ ნ ე ს ტ უ ა ვ რქისასა“ G, მსჯ. 7,18; იყოს ვითარცა დ ა ჰ ბ ე რ ო თ ნესტუსა მას,; მოადგეთ ქალაქსა მას More…
დაბეჭდვა: ბეჭდის დასმა, გამოსახვა, დაწერა: =„დ ა ჰ ბ ე ჭ დ ე ს ლოდსა მას დასისა მის თანა“ C, მთ. 27,66; „დ ა ჰ ბ ე ჭ დ ე ბეჭდითა შენითა“ O, დან. 13,13; „დავწერე წიგნსა შინა; და დ ა ვ ჰ ბ ე ჭ დ ე“ O, More…
დაბეჭდვინება: ბეჭდის დასმევინება: =„დავაწერიე ქარტაჲ და დ ა ვ ა ბ ე ჭ დ ი ე“ მ. ცხ. 423r. See also: დაბეჭდვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
დაბეჭდულ-ი, დაბეჭდილ-ი: ბეჭედდასმული; «დაკრძალული»: =„ვერ ძალ-მიც აღმოკითხვად, რამეთუ დ ა ბ ე ჭ დ უ ლ არს“ I, ეს. 29,11; „ვითარცა სიტყუანი წიგნისა დ ა ბ ე ჭ დ უ ლ ი ს ა ნ ი“; I, ეს, 29,11; „ოქროჲ და ვეცხლი დ ა ბ More…
დაბზარვა: See also: დაბძარვა, დაბზარვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დაბირ-ი, დაბირამ-ი: საღვთო მცნების წარმოსათქმელი ადგილი ტაძარში: =„პირისპირ დ ა ბ ი რ ი ს ა“ III მფ. 7,49; „ქმნა... სერსეროთი დ ა ბ ი რ ა მ ს“ M, II ნშტ. 3,16. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
დაბმა: დაბმა, გადგმა, მოკიდება; დაწყება; «განბმა»: =„დ ა ა ბ ა საჴედარი თჳსი“ თეოდრ. 553; „დ ა ი ბ ე ნ ძირნი ქუჱ კერძო“ O,–„განიბან ძირი ქუე“ pb., ეს. 37,31; „ძირნი მისნი; დ ა ი ბ ნ ა ღრმიად“ More…

ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

1 2 3 4 .. 38 Next >>

ლექსიკონები

to main page

Top 10 • Feedback • Login

top of page

XHTML | CSS