ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) - Terms starting with ‘დ’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ

დ- და დგ დე დი დნ დო დრ დუ დღ დჳ

selected terms: 24

1 2 Next >>

page 1 of 2

დადარ(ა)ნებულ-ი: «მზირი», ჩასაფრებული: =„დ ა დ ა რ ა ნ ე ბ უ ლ ნ ი იგი აღდგენ ადრე ადგილით მათით“ M.— „მზირნი აღდგედ მწრაფლ ადგილით მათით“ G, ისუ ნ. 8,18;; „იყოს დან ვითარცა გუელი, დ ა დ ა რ ა ნ ე ბ უ ლ ი More…
დადარნება: «დამალვა», «მზერა», საფარს ცხოვრება; =„დ ა ი დ ა რ ნ ა ველსა შინა“ G,—„დ ა ე მ ა ლ ა მათ“ M, მსჯ. 9,43; „დ ა ი დ ა რ ნ ე თ უკუანა კერძო ქალაქისა“ G —; „უ მ ზ ი რ დ ი თ უკუანა ქალაქსა“ M, More…
დადარნეულება: See also: დადარნება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დადარნეულებულ-ი: ჩასაფრებული: =„გუელი დ ა დ ა რ ნ ე უ ლ ე ბ უ ლ ი გზასა ზედა ცემად ტერფთა ჰუნთასა“ იპ. რომ.-კურთხ. ისაკ ღა იაკ. 90,6. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
დადგინება: «წარმოდგინება», «დავანება», დაყენება, დაწესება, დანიშვნა: =„დ ა მ ი დ გ ი ნ ო ს მე აწ აქა უფროჲს ათორმეტი დასი ანგელოზთაჲ“ C–„წ ა რ მ ო მ ი დ გ ი ნ ო ს მე აქა უმრავლეს ათორმეტთა; გუნდთა More…
დადგინებულ-ი: «ზედამდგომელი»: =„მოუჴდეს მოსეს ყოველნი დ ა დ გ ი ნ ე ბ უ ლ ნ ი ათასის-თავებად“ G,—.,მოვიდეს მოსესა ყოველნი ზ ე დ ა მ დ გ ო მ ე ლ ნ ი; ათასის-თავთა“ pb., რიცხ. 31,48. See also: დგინება More…
დადგმა: «დადება», «წინა ყოფა», «დასხმა», «ა(ღ)დგმა»: =„უკუეთუ დ ა ს დ გ ა კლდესა შინა ბუდჱ შენი“ G,— „დ ა–თუ-ს დ ვ ა კლდესა შინა ბუდჱ შენი“ pb., რიცხ. 24,21;; „დ ა ა დ გ ე მ დ ი თ ფერჴთა თქუენთა More…
დადგმულ–ი: «დადგომილი», დადებული: =„შეიპყრობდეს ვითარცა საბრჴჱ დ ა დ გ მ უ ლ ი, სავსჱ მფრინველითა“ O, — „შეიპყრობდეს ვითარცა მახჱ დ ა დ გ ო მ ი ლ ი,; სავსჱ მფრინველითა“ I, იერემ, 5,27. See also: More…
დადგომა: «დგომა», «დამტკიცება», «ფერჴის დაპყრობა», «დაშთომა», «დადგრომა», შედგომა, გაჩერება: =„რაჟამს დ ა ს დ გ ე თ თაყუანის-ცემად“ C —„რაჟამს ჰ ს დ გ ე თ ლოცვასა შინა“ DE, მრ. 11,25; „განყოფილი More…
დადგომილ–ი: «დადგმული», გაცუდებული: =„შეიპყრობდეს ვითარცა მახჱ დ ა დ გ ო მ ი ლ ი, სავსჱ მფრინვლითა“ I, — „შეიპყრობდეს ვითარცა საბრჴჱ დ ა დ გ მ უ ლ ი,; სავსჱ მფრინველითა“ O, იერემ. 5,27. See also: More…
დადგრომა, დადრგომა: «ადგილ(ის)–პყრობა», «ყოფა», «დაყოფა», «დაყოვნება», «ლოდნა», «დავანება», «დასადგურება», «დაჯდომა», «დადგომა»; «დაძინება»: =„დაღა-ა დ გ რ ა ადგილსა მას, სადაცა იყო, ორ დღე“ DE,—„ა დ გ ი More…
დადგრომილ–ი: დამდგარი, დამტკიცებული: =„რომელი დ ა დ გ რ ო მ ი ლ იყო ბომონსა მას შინა არტემისსა“ ი. მოც. 66,9; „დ ა დ გ რ ო მ ი ლ ა დ პოვოს იგი წინაშე; ბჭეთა მისთა“ O, სიბრძ. სოლ. 6,15. See also: More…
დადება: «დადგმა», «დართვა», «დახურვა», „დაზავება»: =„დ ა ჰ ს დ ე ბ დ ე ს უძლურთა“ DE—„დ ა ს დ გ მ ი დ ე ს სნეულებსა“ C, მრ. 6,56; „დ ა ს დ ვ ა ნ მას ზედა სამოსელი; მეწამული“ pb.,—„დ ა უ რ თ ო ნ More…
დადება საძირკუელისა: «დაფუძნება»: =„დ ა დ ვ ა ს ა ძ ი რ კ უ ე ლ ი მისი“ M,—„დ ა ა ფ უ ძ ნ ა იგი“ G, ისუ ნ. 6,26. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
დადება(გულსა): «გულისხმის-ყოფა», «შჯა», განზრახვა: =„დ ა ე დ ვ ა გულსა თჳსსა“ DE—„გ უ ლ ი ს ჴ მ ა-ჰ ყ ო ფ დ ა გულსა თჳსსა“ C, ლ. 2,19; „დ ა ი დ ვ ა გულსა კაცმან...; ძმასა თჳსსა შეწევნად“ I,—„შ ჯ ი დ ე ს More…
დადებულ-ი: მოდებული, დასვენებული: =„რაჲსა დ ა დ ე ბ უ ლ არს მტუერი თავსა მაგას აპოლონისსა“ ფლკტ. 134,20; „რომელსა არავინ სადა დ ა დ ე ბ უ ლ იყო“ ანან. ებრ. 312r“. See also: დება 2., დანადებ-ი, More…
დადინება: დადენა: =„უკუეთუ არა დ ა ა დ ი ნ ო წყალობაჲ შენი მონასა შენსა ზედა“ მ. სწ. 147,25. See also: დინება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
დადნობა: «განკაფა» «შეძრწუნება», დალევნა, დაცვეთა: =„დ ა მ დ ნ ა რ ნ ი სიყმილითა“ G,—„გ ა ნ კ ფ დ ე ს იგინი სიყმილითა“ M, II შჯ. 32,24; „დ ა მ ი დ ნ ა გული ჩემი“; O,—„შ ე მი ძ რ წ უ ნ დ ა გული More…
დადნობილ-ი: გადნობილი: =„ცჳლი დ ა დ ნ ო ბ ი ლ ი“ ფს. 21,15. See also: დნობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დადრგომა: See also: დადგრომა, დადრგომა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.

ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

1 2 Next >>

ლექსიკონები

to main page

Top 10 • Feedback • Login

top of page

XHTML | CSS