( -
D I [

დ- და დგ დე დი დნ დო დრ დუ დღ დჳ
დაა დაბ დაგ დად დავ დაზ დათ დაკ დალ დამ დან დაო დაპ დაჟ დარ დას დატ დაუ დაფ დაქ დაღ დაყ დაშ დაჩ დაც დაძ დაწ დაჭ დახ დაჯ დაჰ დაჴ
selected terms: 15 page 1 of 1
დათესვა
«თესვა»: =„რომელი მოიღო კაცმან და დ ა ს თ ე ს ა მტილსა თჳსსა“ ლ. 13,19; „ექუს წელ დ ა ს თ ე ს ო აგარაკი შენი“ G,—„ექუს წელ; ს თ ე ს ო ყანა შენი“ pb,. ლევიტ. 25,3; „დ ა ს თ ე ს ა ღუარძლი“ More…
დათმენა
«დაშთომა», «მოთმენა», ატანა, ტვირთვა, დაცდა: =„ამორრეველმან დ ა ი თ მ ი ნ ა მკჳდრობაჲ აილომს შინა“ G—„ამორეველი დ ა შ თ ა დამკჳდრებად აელომს“ pb., ისუ ნ. 19,49;; „რომელმან დ ა ი თ მ ი ნ ო More…
დათმობა
მოთმენა, ატანა, გაძლება, დაცდა; წინააღდგომა: =„თმენით დაუთმე უფალსა“ ფს• 39,2; „ვერ დ ა უ თ მ ო ბ დ ა ურვათა მათ“ ფლკტ. 135,28; „გლახაკმან ვერ დ ა უ თ მ ო ს რიცხვასა“; იგ. სოლ. 12,8; More…
დათოება
დათოვება: =„ჴშირად, ვითარცა თოვლსა, დ ა ა თ ო ე ბ დ ე ს ისარსა მონათა ამათ შენთა ზედა“ II მფ. 11,24. See also: თოება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
დათრ(ვ)ობა
დათრობა, ბევრის შესმა: =„რაჟამს დ ა ი თ რ ვ ნ ი ა ნ, მაშინ ჯერკუალიცა (ღჳნოჲ ამსახუროს)“ C,— „ოდეს დ ა თ რ ვ ნ ი ა ნ, მაშინ უჯერესიცა (ღვნოჲ; წარმოდგის)“ DE ი. 2,10; „დ ა ვ ა თ რ ვ ნ ე More…
დათრგუნვა
«დატკებნა», «ბოროტის-დადება», გათელვა, გაქელვა: =„ვითარცა მეკეცჱ, რომელი დ ა ს თ რ გ უ ნ ა ვ ნ თიჴასა“ O,—„ვითარცა მეკეცემან-ღა დ ა ტ კ ე ბ ნ ი ს თჳსი იგი თიჴაჲ“; I, ეს. 41,25; „ზაკვისა More…
დათრევა
See also: თრევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დათუ
დათვი: =„ჴარი და დათჳ ზოგად ძოვდენ“ I, ეს. 11,7; „შევემთხჳო მათ ვითარცა დ ა თ ჳ განკრთომილი“ O, ოვსე 13,8; „გარდამოჴდეს მისა; ორნი დ ა თ უ ნ ი ჴურელთაგან თჳსთა“ ფლკტ. 156,10. ◊ More…
დათუალვა
ჩათვლა, მითვლა: =„რომელი ჩემი იყო შენ ზედა, მისგანი გიბრძანე, რაჲთა დ ა მ ი თ უ ა ლ ო“ მ. სწ. 34,5. See also: თუალვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
დათქმა, დანთქმა
შთანთქმა, ჩაყლაპვა, დამხობა, დახრჩობა: =„მოქცევამან დ ა მ თ ქ ა მე“ ფს. 68,3; „დ ა ი თ ქ ა სიკუდილი ძლევითა“ I კორ. 15,54; „დ ა თ ქ ა უფალმან უწყალოდ ყოველი; შუენიერებაჲ იაკობისი“ O, გოდ. More…
დათქუმა
See also: თქუმა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დათხევა
«მოღურა», «დასხმა», დაღვრა: =„დ ა ს თ ხ ი ო ნ ძეთა აჰრონისთა... სისხლი იგი მისი საკურთხეველსა ზედა“ O,—„მ ო ღ უ ა რ ო ნ ძეთა აჰრონისთა…; სისხლი საკურთხეველსა ზედა“ G, ლევიტ• 3,2; „სადა-იგი More…
დათხეულ-ი
მოშვებული, ჩამოყრილი: =„ჴელნი დ ა თ ხ ე უ ლ და მუჴლნი დაჴსნილ“ O, ზირ. 25,31. See also: თხევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
დათხზვა
დაწნვა, ქსოვა: =„დ ა ე თ ხ ზ ნ ე ს მშობელთა ჩემთა (თმანი თავისა ჩემისანი)“ Sin — 11,252r; „ე თ ხ ზ ა ფრიად ბაიაჲ… ვიდრე აქა ჟამადმდე; დ ა მ ი თ ხ ზ ა ვ ს ოცი მჴარი“ მ. ცხ. 236r: „პალეკარტი More…
დათხრა
მოთხრა, გათხრა, გამოთხრა: =„მპარავთა დ ა თ ხ ა რ ი ა ნ“ მთ. 6,19; „არამცა უფლო (არა უტევა DE) დ ა თ ხ რ ა დ (+გუერდი DE) სახლისა თჳსისა“ C, მთ. 24,43;; „რაჲთა არა კედელი დ ა ი თ ხ ა რ ო ს“ More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9