=„ძვალისა დ ა მ ა დ ნ ო ბ ე ლ არიან“ (1) 236r. See also: დადნობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«თაფლუჭი»: =„ნუ ჰსუამ ღჳნოსა და დ ა მ ა თ რ ო ბ ე ლ ს ა“ G,—„ნუ ჰსუამ ღჳნოსა და თ ა ფ ლ უ ჭ ს ა“ M, მსჯ. 13,4. See also: დათრ(ვ)ობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
=„რაჟამს დ ა მ ა კ დ ე ბ ი ე დ ცხოვარნი და მუცლად იღებედ“ O, დაბ. 30,41. See also: მაკნება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
«განმამტკიცებელი»: =„ეფრემ დ ა მ ა მ ტ კ ი ც ე ბ ე ლ ი თავისა ჩემისაჲ“ Շ,––„ეფრემ, გ ა ნ მ ა მ ტ კ ი ც ე ბ ე ლ ი თავისა ჩემისაჲ“ G, ფს. 107,9. See also: დამტკიცება =აბულაძე ილია, More…
პირისპირ: =„დ ა მ ა რ თ ე ბ ი თ ნოპატსა მთასა“ მსკ. 25,5; „დადგა იგი გარეშე სენაკსა დ ა მ ა რ თ ე ბ ი თ სარკუმელსა ბერისასა“ მ. ცხ. 425v. See also: მართ =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული More…
დამაქცეველი: =„სიცილი უჴმარ არს და უსარგებლო და უფროჲსღა დ ა მ ა რ ღ უ ე ვ ე ლ შენებულსა“ მ. სწ. 228,15. See also: დარღუევა 1. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
შენახული, დაფლული: =„ცათა შინა დ ა მ ა რ ხ ულ არს“ მრთ. A, ათ. ალექს.-ანტ. დ. 20r; „გზასა მას დ ა მ არ ხ უ ლ ი დგას“ იპ. რომ.-კურთხ. ისაკ და იაკ. 4,10. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული More…
დამნერგველი: =„დ ა მ ა ს ხ მ ე ლ ი იგი (ნერგისაჲ) უბრალო არს“ მრთ. A. კ. იერ.-სინან. 64. See also: დასხმა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
to main page 
top of page