შეწუხება, შეჭირვება: =„ნეტარ იყვნენ რომელთა დ ა ი ტ ა ნ ჯ ნ ე ნ თავნი თჳსნი“ თეკლა 93,15. See also: ტანჯვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ამოყორვა: =„გარდარეულად ჭამადითა დ ა ს ტ ე ნ ო და ამოივსო მუცელი შენი“ ოქრ.–მარხ. და იონ. 109,37. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
გატენილი, აღსავსე: =„საწყაული შეხრიღი და დ ა ტ ე ნ ი ლ ი და ზე გარდათხეული“ C, ლ. 6,38. See also: ტენა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«ტირილი», გლოვა: =„დ ა ი ტ ი რ ო ნ დაწუვაჲ.“ G —„ტ ი რ ო დ ი ა ნ დაწუვასა მას“ O, ლევიტ. 10,6; „დ ა ი ტ ი რ ო ს მამაჲ და დედაჲ დღეთა თჳსათა“; G,—„ს ტ ი რ ო დ ი ს მამა-დედასა თჳსსა თთუე More…
«დარუჯვილი»: =„პური დ ა რ უ ჯ ვ ი ლ ი (დ ა ტ უ ს ვ ი ლ ი pb.) ეტერი ახალი არა შჭამოთ“ G, ლევიტ. 23,24. See also: ტუსვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
გათბობა: =„დ ა ა ტ ფ ი ა ნ იგი ფრთითა თჳსითა“ ბ. კეს.–ექუს. დღ. 115,10. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
გათბობილი, გახურებული: =„ხილვასა მას და სიყვარულსა დ ა ტ ფ ო ბ ი ლ იყო“ რიფს. 176,12. See also: ტფობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«ცემა თავსა თჳსსა», თავის გაჭყლეტა: =„ქვითა დ ა ი ტ ჳ ნ ვ ი ნ“ C,—„ქვითა ი ც ე მ ნ თავსა თჳსსა“ DE, მრ. 5,5; „ქურუმისაგან დიდად დაიტჳნა“ წწტყ. 93. See also: ტჳნ-ი =აბულაძე ილია, More…
to main page 
top of page