ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) - Terms starting with ‘ყ’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ

დ- და დგ დე დი დნ დო დრ დუ დღ დჳ

selected terms: 24

1 2 Next >>

page 1 of 2

დაყამირებულ-ი: გაუტეხელი ადგილი, «განკორდებული»; კლდოვანი: =„უდაბნო ნუ ვექმენ სახლსა ისრაჱლისასა, ანუ ქუეყანა დ ა ყ ა მ ი რ ე ბ უ ლ“ O;—„ნუ უდაბნო ვექმენ ისრაელსა, ანუ ქუეყანა; გ ა ნ კ ო რ დ ე ბ უ ლ“ G, More…
დაყდუნება: შეჩერება, შეფერხება: =„დ ა ვ ა ყ დ უ ნ ო თ საქმჱ იგი მათი“ O, ნეემ. 4,11. ◊ «დაბრკოლება»: „მოსრულ ვარ დ ა ყ დ უ ნ ე ბ ა დ შენდა“ G–„გამოსრულ ვარ დ ა ბ რ კ ო ლ ე ბ ა დ შენდა“ More…
დაყენება: «შეპყრობა», «განყენება», «დამორჩილება», შეჩერება, შეფერხება, «დაყოვნება», დაჭერა, დადგომა, «პყრობა»; «მიმყოვრება»: =„დ ა ი ყ ე ნ ე ნ იგინი ზრახვათა მათთაგან“ Շ,—„შ ე პ ყ რ ო ბ ი ლ იქმნენ More…
დაყენებულ-ი: შემდგარი: =„ოდეს-იგი არნ ერთი რაჲმე და ყ ე ნ ე ბ უ ლ და მეორჱ იძრვინ“ გრ. ნოს.–კაც. აგებ. 171,12. See also: ყენება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
დაყივლება: «ვალალაება»: =„ღაღად-ყავ და დ ა ი ყ ი ვ ლ ე“ O. —„ღაღად-ყავ და ვ ა ლ ა ლ ა ე ბ დ“ pb., ეზეკ. 21,12. See also: ყივილება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
დაყინვა: გაყინვა, შესქელება: =„დ ა-ღა–ჰ ყ ი ნ ი ს, იქმნის იგი ვითარცა ჰორლის პირები“ O, ზირ; 43,21; „ათისა თთჳსა, ჟამთა დ ა ვ ჰ ყ ი ნ დ ი; სისხლისაგან მამაკაცისა“ O, სიბრძ. სოლ. 7,2. See also: More…
დაყმობა: დამშევა: =„დ ა ყ მ ე ბ ო დ ი ა ნ ვითარცა ძაღლნი“ ფს. 58,7; „იაკობს... არცაღათუ იფქლი ედვა... არამედ დაყმებოდა“ ათ. მრთ. 235v. See also: ყმობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
დაყოვნება: «ყოვნა», «დღეგრძელ ყოფა», «დადგრომა», «დაყენება», დაგვიანება, შეჩერება, დაწყნარება: =„იყო დ ა ყ ო ვ ნ ე ბ ა ს ა მას მის სიძისასა“ DE —„ვითარ ყ ო ვ ნ ი დ ა სიძჱ იგი“ C, მთ. 25,5; „დ ა ყ ო ვ More…
დაყოვნებულ-ი: დაგვიანებული: =„რომლისათჳს დ ა ყ ო ვ ნ ე ბ უ ლ ერი იგი უდაბნოსა მას ორმეოც წელ“ იპ. რომ.-კურთხ. მოს. 122,11. See also: ყოვნება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
დაყოფა: «დავანება», ყოფნა, რჩომა, დგომა, გატარება, «დადგრომა»: =„დავყუნეთ გაბაას“ M—„დ ა ვ ი ვ ა ნ ო თ მუნ ღავაას შინა“ G. მსჯ. 19,13; „რომელმან დ ა ყ ო ეპისკოპოსობასა შინა ექუსი; წელი“არსტ. More…
დაყრა: «განყრა», დაცვენა, დაცემა, გაშვება: =„დ ა ი ყ ა რ ე თ მტუერი ფერჴთაგან თქუენთა“ მთ. 10,14; „დ ა ყ ა რ ნ ე ს სარწყულნი ჴელთა მათთა შინანი“ G,—„გ ა ნ ყ ა რ ნ ე ს; ჩაფნი იგი ჴელთაგან მათთა“ More…
დაყრდნობილ-ი: დაბჯენილი: =„დ ა ყ რ დ ნ ო ბ ი ლ ი იყო იგი ჰოროლსა ზედა თჳსსა“ O, II მფ. 1,6. See also: ყრდნობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
დაყრილ-ი: დაცვენილი; «დამოვრდომილი»: =„ვაჲ... ყუავილსა, დ ა ყ რ ი ლ ს ა დიდებისასა“ O,—„ვაჲ… ყუავილი, დ ა მ ო ვ რ დ ო მ ი ლ ი დიდებისა“ pb., ეს. 28,1, See also: ყრა, ფურცელ-დაყრილ-ი =აბულაძე More…
დაყროლება: აყროლება: =„არა დ ა ყ რ ო ლ დ ა და არცა მატლი დაესხა მას“ O, გამოსლ. 16,24; „მარილნი იგი სულიერნი დალპების და დ ა ყ რ ო ლ დ ე ბ ი ს“; მ. ცხ. 78v. „დგა ზეთი სელისაჲ და იყო იგი დ ა ყ რ ო ლ ე More…
დაყრუებულ-ი: ყრუ: =„დ ა ყ რ უ ე ბ უ ლ ნ ი კაცთაგან შეკრბედ ყოველნი“ O,—„ყ რ უ ნ ი კაცთაგან შეკრბედ ყოველნი“ G, ეს. 44,11. See also: ყრუობა, ყრუ(ვ)ება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
დაყრუვება:: =„ყურნი მათნი დ ა უ ყ რ უ ვ დ ე ნ“ O, მიქ. 7,16; „ენაჲ შენი შევკრა და დ ა ჰ ყ რ უ ვ დ ე“ O, ეზეკ, 3.26; „სასმენელნი კაცთანი; დ ა ყ რ უ ვ დ ე ს და არა ისმინეს“ მ. სწ. 69,38. =აბულაძე More…
დაყუდება: დაცხრომა, მშვიდობა, დაწყნარება, მონაზონება: =„იქმნა დ ა ყ უ დ ე ბ ა დიდ“ მრ. 4,39; „დ ა ყ უ დ ე ბ ა ჲ მოვსცე ისრაჱლსა“ M, I ნშტ. 22,9; „ფიცხლად მოღუაწებითა; და დ ა ყ უ დ ე ბ ი თ ა სხდეს More…
დაყუდება, დაყუდნება: «დამშჳდება», «დაცხრომა», დაწყნარება, დადუმება, მონაზვნობა: =„დ ა ყ უ დ ნ ა ქუეყანაჲ ორმეოც წელ“ G,—„დ ა მ შ ჳ დ ნ ა ქუეყანაჲ ორმეოც წელ“ M, მსჯ. 3,11; „ქუეყანაჲ დაყუდნა ბრძოლილი“; More…
დაყუდებით მყოფ-ი: მონაზონი, ბერი: =„უჴმს დ ა ყ უ დ ე ბ ი თ მ ყ ო ფ ს ა“ მ. ცხ. 80r. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დაყუდებულ-ი: (დასაყუდებულო.) «დაწყნარებული», დაცხრომილი; მონაზონი: =„დ ა ყ უ დ ე ბ უ ლ არნ ლალვაჲ“ O, იგ. სოლ. 20,26; „მივიდეს იგინი ლესად ერსა ზედა დ ა ყ უ დ ე ბ უ ლ ს ა“ M,—„მივიდეს ლაისასა; ზედა, More…

ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

1 2 Next >>

ლექსიკონები

to main page

Top 10 • Feedback • Login

top of page

XHTML | CSS