გაშლა: =„დ ა ი შ ა ლ ვ ი დ ა თმათა თჳსთა“ ი. მოც. 61,17. See also: შალვა, შლა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«დადგომა», «დათმენა»: =„არა დ ა შ თ ე ს მათგანი არცა ერთი წინაშე თქუენსა“ G,—„არა დ ა გ ი დ გ ე ს მათგანი არავინ წინაშე თქუენსა“ M, ისუ ნ. 10,8;; „ამორეველი დ ა შ თ ა დამკჳდრებად აელომს“ More…
«დატევებული»; დარჩენილი: =„დ ა შ თ ო მ ი ლ არს გლახაკი“ მ. ცხ. 101v; „ქუეყანაჲ დ ა შ თ ო მ ი ლ არს (დ ა ტ ე ვ ე ბ უ ლ არს M)“ G, ისუ ნ. 13,2;; „მოსრნეს დ ა შ თ ო მ ი ლ ნ ი იგი ნეშტნი“ M, I More…
მშჳიდობა, მოზავეობა: =„ყუდროებისათჳს ვიჩინენით და დ ა შ ნ ო ბ ი ს ა თ ჳ ს“ Sin—97,4r. See also: დაშნ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
(დამშრეტელი.) დავსებული: =„დაშრტეს ვითარცა პატრუკი“ დ ა შ რ ე ტ ი ლ ი“ I, ეს. 43,17. See also: შრეტა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
to main page 
top of page