ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) - Terms starting with ‘ც’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ

დ- და დგ დე დი დნ დო დრ დუ დღ დჳ

selected terms: 18

page 1 of 1

დაცადება: «დაცხრომა», «დატევება», «მოკლება», «დაგდება», «დადუმება», დასვენება, გაშვება: =„არა დ ა ა ც ა დ ე ბ ს (დ ა ჰ ს ც ხ რ ე ბ ი ს) ამბორის ყოფითა ფერჴთა ჩემთაჲთა“ ლ. 7,45; „დ ა ა ც ა დ ა More…
დაცალიერება: დაცლა: =„სავსჱ დ ა ც ა ლ ი ე რ დ ე ბ ი ს“ გრ. ანძ.-შობ. 299,6. See also: ცალიერება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დაცემა: «ცემა», «მოსრვა», «ძლევა», «მოკლვა», «დარქენა», «გუემა», «განხრწნა», «დაგდება», დავარდნა, დაქცევა, «დამჴობა», «დარღუევა», «დახუევა»: =„მუნქუესვე დ ა ს ც ა მას ანგელოზმან უფლისამან“ More…
დაცემად–ი: ვინც უნდა დაეცეს: =„დაამტკიცნის უფალმან ყოველნი დ ა ც ე მ ა დ ნ ი და აღჰმართნის დაცემულნი“ ფს. 144,14. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
დაცემულ-ი: «ძლეული», დავარდნილი, დამხობილი, დაჭერილი: =„მიგცნე იგინი დ ა ც ე მ უ ლ ნ ი“ M,—„მიგცემ მათ ძლეულთა“ G, ისუ ნ. 11,6; „დ ა ც ე მ უ ლ ი და დამჴობილი იგი; მისი აღვჰმართო“ საქ. მოც. 15,16; More…
დაცემულება, დაცემულობა: დამხობა, დავარდნილობა: =იხარა დ ა ც ე მ უ ლ ე ბ ა ს ა შენსა ზედა“ O, ბარ., 4,33; „არა გნებავს აღმართებად დ ა ც ე მ უ ლ ო ბ ი ს ა გ ა ნ შენისა“ მ. სწ. 114,27.; See also: ცემულება, More…
დაცვა: (დასაცავი, დასაცველი.) «დამარხვა», «კრძალვა», შენახვა: =„დ ა ი ც ვ ნ ე დასაცველნი მისნი“ G,—„დ ა ი მ ა რ ხ ნ ე მცნებანი მისნი“ M, II შჯ. 11,1; „იგი დ ა ვ ი ც ვ ა ა თქუმად“ G —; „იგი დ ა ვ ი More…
დაცონა: დაზარება: =„არა მოვიწყინოთ და არცა დ ა ვ ი ც ო ნ ო თ ყოფად ამას“ მ. სწ. 32, 13. See also: ცონა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
დაცოხნა: დაღეჭვა: =„მამამან დ ა უ ც ო ხ ნ ი ს საურველნი და უქმ ქმნის“ ფიზ. XII, 7. See also: ცოხნა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
დაცუდება: უქმ ყოფა, «უშვილო ქმნა», «ცალიერ ყოფა»: =„მშობელი შჳდთაჲ დ ა ც უ დ ნ ა“ O,––„უ შ ვ ი ლ ო იქმნა მშობელი შვილთა“ G, იერემ• 15,9; „სულთა წყურიელთა დაცუდებად“; O,—„სულთა წყურიელთა ც ა ლ ი ე რ More…
დაცუდებად-ი: ამაო; ფუჭი, ცარიელი: =„მოიძულე დიდებაჲ ესე კაცთაჲ დ ა ც უ დ ე ბ ა დ ი და წარმავალი“ მ. სწ. 169,12. See also: ცუდება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
დაცუეთა: «წინა-დაცუეთა»: =„დ ა ს ც ჳ თ ო ს ჴორცი დაუცუეთელობისა მისისაჲ“ G.—„წ ი ნ ა-დ ა ს ც ჳ თ ო ს ჴორცი წინადაუცუეთელობისა მისისაჲ“; pb., ლევიტ. 12,3. See also: ცუეთა, წინა-დაცუეთა =აბულაძე More…
დაცუეთილება: See also: წინა-დაცუეთილება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დაცხომა: =„მზჱ აღმოჴდა, დ ა ს ც ხ ა“ მთ. 13,6; „აღმობრწყინებასა მზისასა დ ა ს ც ხ ა მას“ მრ. 4,6. See also: ცხომა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
დაცხრომა: «დაცადება», «დადუმება», «დაყუდება», «განსუენება», «დამშჳდება», დაწყნარება, დადგომა, დადუმება, მოსვენება: =„არა დ ა ს ც ხ რ ე ბ ი ს (დ ა ა ც ა დ ე ბ ს C) ამბორის-ყოფითა ფერჴთა ჩემთაჲთა“ DE, More…
დაცხრომილ-ი: დაწყნარებული, «განსუენებული»: =„დაცხრომილ არს მიმჴდელი იგი“ O, — „გ ა ნ ს უ ე ნ ე ბ უ ლ არს მიმჴდელი“ pb., ეს. 14,4; „დ ა ც ხ რ ო მ ი ლ არს ბოროტი ჩემი“ O, იერემ. 42,10. See also: More…
დაცჳვნა, დაცჳვნება: «შეცჳვნა», დაცვენა, დავარდნა, დაჩოქება: =„მის წინაშე დ ა ც ჳ ო დ ი ა ნ ყოველნი“ G,—„მის წინაშე შ ე ც უ ი ო დ ი ა ნ ყოველნი“ Շ, ფს. 21,30; „ნუუკუე დ ა ც ჳ ვ ე ნ; გზასა ზედა“ მთ. 15,32; More…
დაცჳვნებულ-ი: «დაგდებული»: =„დ ა ც ჳ ვ ნ ე ბ უ ლ ი სამკლისა შენისაჲ არა მოჰკრიბო“ G, ლევიტ. 19,9; „იყო დაცჳვნებულ საგზაურთა ზედა“ G —; „იყვნენ დ ა გ დ ე ბ უ ლ გზათა ზედა“ O, იერემ. 14,16. See also: More…

ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ლექსიკონები

to main page

Top 10 • Feedback • Login

top of page

XHTML | CSS