დაგლეჯა: =„მოიღო და დ ა ხ ი ა ყოველი იგი მჩუარი“ ანდ.-ანატ. 212,2. See also: ხევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დაცემა: =„დედაჲ შვილთა ზედა ქუე დ ა ხ ე თ ქ ე ს“ O, ოვსე 10,14. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
(თანა-დახუდომა.) დასწრებული: =„რომელნი-ესე მოსრვასა მას სპარსთასა დ ა ხ უ დ ო მ ი ლ იყვნეს“ H—341,713. See also: ხუდომა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
შემთხვევა: =„დ ა ი ხ უ ე დ რ ა დღესა ერთსა სიტყჳს-ყოფად მის თანა“ ბალ. 27,30. See also: ხუედრება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
გადახვეწა, ლტოლვა, გადაკარგვა: =„ხოლო მე დ ა ვ ი ხ უ ე წ ო სადმე ჟამისად“ მ. ცხ. 298r. See also: ხუეწა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«დადება», «დაბურვა»: =„დ ა ჰ ხ უ რ ო დ ი ნ მას ზედა საბურველნი ტყავნი ჳაკინთონნი“ G,—„დ ა ს დ ვ ა ნ მას ზედა საბურველი იგი ტყავი იაკინთონი“; M, რიცხ. 4,6; „დ ა ხ უ რ ო ნ მით კიდობანი იგი More…
to main page 
top of page