( -
D I [

დ- და დგ დე დი დნ დო დრ დუ დღ დჳ
დაა დაბ დაგ დად დავ დაზ დათ დაკ დალ დამ დან დაო დაპ დაჟ დარ დას დატ დაუ დაფ დაქ დაღ დაყ დაშ დაჩ დაც დაძ დაწ დაჭ დახ დაჯ დაჰ დაჴ
selected terms: 17 page 1 of 1
დაჴაშ
See also: დაჴშვა, დაჴსვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დაჴდა
ჩამოსმა, ჩამოგდება: =„მიწად სიკუდილისად დ ა მ ჴ ა დ ე ს მე“ მრთ. S, კ. იერ.-აღდგ. 156,17; დ ა გ ვ ჴ ა დ ო ს საყდრით... სიღრმესა უფსკრუღთასა“ ფლკტ. 157,29. See also: ჴდა =აბულაძე ილია, More…
დაჴდომა
«დასლვა», «მოწევნა»; «მიბრუნება»: =„რაჟამს დ ა ჰ ჴ დ ა მზე“ C,—მზჱ დ ა ჰ ვ ი დ ო დ ა“ DE, მრ. 1,32; „დ ა ჰ ჴ დ ე ს მზჱ შუვა სამხრის“ O, ამოს 8,9;; „დ ა უ ჴ დ ა მათ ზედა სიბოროტე“ G,—„მ ო წ More…
დაჴნულ-ი
«მოქმნილი»: =„რომელ არა დაჴნულ იყოს (ჴევი)“ pb.,—„რომელი არა მ ო ქ მ ნ ი ლ, არცა დათესულ იყოს“ G, II შჯ. 21,4. See also: ჴნვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
დაჴოცა
მოკვლა, ამოწყვეტა, მოსრვა: =„სიძე–სძალნი დავჴოცენ“ მ. ცხ. 152v; „ვითარცა დ ა ჴ ო ც ნ ე ს იგინი“ მ. ცხ. 404r“. See also: ჴოცა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
დაჴსვა
See also: დაჴშვა, დაჴსვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დაჴსნა
«მომედგრება», «განრღუევა», «დარღუევა», «განრყუნა», «შეძრწუნება», «შინება», «დაბუშუვება», «უკმოჴსნა», «შეგუს–», დაშლა; გადარჩენა, გათავისუფლება: =„ნუმცა დ ა ვ ჴ ს ნ დ ე ბ ი თ, არა თუ More…
დაჴსნად-ი
დასარღვევი: =„დაეცეს დ ა ჴ ს ნ ა დ ი იგი და გამოჩნდეს დაუჴსნელი“ მ. სწ. 259,8. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დაჴსნილ-ი
«განრღუეული», ასოდარღვეული, მოშვებული, დაშლილი: =„ყრმაჲ ჩემი ძეს სახლსა შინა ჩემსა დ ა ჴ ს ნ ი ლ ი“ C,—„მონაჲ ჩემი დაცემულ არს სახლსა შინა ჩემსა გ ა ნ რ ღ უ ე უ ლ ი“; DE, მთ. 8,6; „დ ა ჴ ს More…
დაჴსნილობა
მოშვება, რღვევა: =„ვიდრემდის ს დ ა ჴ ს ნ ი ლ ო ბ თ დამკჳდრებად ქუეყანისა“ G, ისუ ნ. 18,3. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
დაჴსნილობა, დაჴსნილება
შიში, სიზარმაცე: =„დ ა ჴ ს ნ ი ლ ო ბ ი ს ა და გემოთ-მოყუარებისა ჩუენისაგან იქმნებიან შურნი“ თავნი იაკ. ეპ. (5); „სადა ურწმუნოებაჲ,; მუნ დ ა ჴ ს ნ ი ლ ე ბ ა ჲ“ ს. გაბ.-მოც. საჴს. 100,17. More…
დაჴუერთნა
ცემა (მჯიღით თუ სილით): =„დ ა ჰ ჴ უ ე რ თ ნ ი დ ე ს თავსა დავრდომილთასა“ O, ამოს 2,7. See also: ჴუერთნა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
დაჴუნდებულ-ი
ძელაკიდებული: =„შეიყვანეს დ ა ჴ უ ნ დ ე ბ უ ლ ი წინაშე მისსა“ ანდტ.-ანატ. 214,9. See also: ჴუნდ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
დაჴურეტა
=„და-რაჲ-ეცემინ ზედაჲს-ზედა (წყალი), დ ა ჰ ჴ უ რ ი ტ ი ს ქვასაცა მას“ Ath.—12,148r. See also: ჴურეტა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
დაჴშვა, დაჴსვა
«გდება», «მოკრძალვა», დახურვა: =„კარნი მის ქორისანი დ ა ჴ შ უ ლ იყვნეს“ M, — „კარნი ქორისანი ე გ დ ნ ე ს“ G, მსჯ. 3,24; „დ ა ჰ ჴ ს ა ვ თ; სასუფეველსა ცათასა“ მთ. 23,14; „დ ა ე ჴ შ ნ ე ს More…
დაჴშირებულ-ი
=„უწოდა სამყარო სიზრქისა მისგან, რომელ დ ა ჴ შ ი რ ე ბ უ ლ არს ორთქლთა მათგან“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 117,32.; ნ უ დ ა ჴ შ ი რ ე ბ უ ლ-იიშვიათი: „ნ უ დ ა ჴ შ ი რ ე ბ უ ლ აღიყვან ფერჴსა შენსა More…
დაჴშულ-ი
(კარდაჴშული.) დაგდებული, დახურული; «მოკრძალული»: =„კარი დ ა ჴ შ უ ლ არს“ ლ. 11,7; „კარნი იგი რომელნიმე დ ა ჴ შ უ ლ ნ ი და რომელნიმე განხუმულნი“ მ. სწ. 123,27;; „მტილი დ ა ჰ ჴ უ ლი, წყარო More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9