დედ-მამა: =„აღდგენ შვილნი დ ე დ ა–მ ა მ ა თ ა ზედა“ მთ. 10,21. See also: მამა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
დიაკონი ქალი: =„ვითარცა ესმა დ ე დ ა თ-დ ი ა კ ო ნ ს ა მას მონასტრისასა“ მ. ცხ. 162v. See also: დიაკონ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მენსტრუაცია: =„მოაკლდა სარა დ ე დ ა თ ა წ ე ს ს ა“ O, დაბ. 18,11. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«დიაცი», «დედალი», ცოლი, ქალი: =„შეაჩუენეს... მამაკაცითგან ვიდრე დ ე დ ა კ ა ც ა დ მ დ ე“ M, „შეჩუენებულ ყვეს იგი... მამაცითგან და ვიდრე დ ი ა ც ა დ მ დ ე“; G; ისუ ნ. 6,21; „მამაკაცად და დ More…
მდედრი და მამრი: =„არიან ქვანი ველთანი დ ე დ ა ლ–მ ა მ ა ლ ნ ი“ ფიზ. IV, 3-5. See also: მამალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
ქმრის დედა: =„განეშოროს დ ე დ ა მ თ ი ლ ი ძის-ცოლისაგან“ ლ. 12,53. See also: დედა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«კჳკნო», ბულბული, purpurio: =„დ ე დ ა მ თ რ ვ ა ლ ი და ვარხჳ და მღრინავი“ O,—„ვარხჳ და კჳკნოჲ და ეროდიოჲ.“ G, ლევიტ. 11,18. See also: მთრვალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
მთავარი ქალაქი: =„გეწოდოს შენ... დ ე დ ა ქ ა ლ ა ქ ი სარწმუნოჲ სიონი“ O, ეს. 1,26. See also: ქალაქ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მთავარი ციხე: =„დ ე დ ა ც ი ხ ე სამშჳლდე“ ქ. ცხ. 25,2. See also: ციხე =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page