დადუმება, გაჩუმება: =„ლევიტელნი იგი დ ა ა დ უ მ ე ბ დ ე ს ერსა მას“ O, ნეემ. 8,11. See also: დუმილ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ბუტბუტი, ბურტყუნი: =„პირი შენი ცუდად დ უ რ დ უ რ ე ბ ნ“ მ. სწ. 28,20. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
სავაჭრო: =„დასხდეს ერთკერძო დ უ ქ ა ნ ს ა“ ლიმ. 13,16. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
=„მოელოდა დ უ ქ ს ს ა“ B, — „მოელოდა იგი დ უ ქ ს ი ს ა მის მოსლვასა“ A, სბსტ. 128,21; „უბრძანა დ უ კ მ ა ნ,; რაჲთა დაჴშნენ ყოველნი სავაჭრონი“ მ. ცხ. 209r; „მო-ვინმე-ვიდა... ძმაჲ More…
=„მუცელი ჩემი დ უ ღ ს და არა დადუმნეს“ O, იობ 30,27; „ეშმაკი გამხიარულებული დ უ ღ დ ა“ ფლკტ. 133,2. ◊ მღელვარება, ბობოქრობა: „სიტყვასა ამას ზედა დ უ ღ ი ლ ი იქმნა დიდი More…
უშნო, ცუდი: =„აუგ და დ უ ხ ჭ ი რ არს... მსოფლიოჲსა დღესა სერობისა მისისასა გლოვაჲ და მწუხარებაჲ და ტირილი“ მ. სწ. 167,37; „ფრიად; დ უ ხ ჭ ი რ ი ხილვითა“ ლიმ. 52,9. „არა თუ დ უ ხ ჭ ი რ ა დ More…