მეფის ნაცვალი, დიდი მთავარი: =„რაჲთა შექმნან იგი ე პ ა რ ხ ო ს ა დ დიდისა პრეტორისა“ მ. ცხ. 310v; „წარავლინა ერმოგინე დიდებული ეპრახოსი“ H—341,3. See also: ეპარხოსობა, ეპრახოსობა More…
მეფისნაცვლობა: =„აქუნდა პატივი ე პ რ ა ხ ო ს ო ბ ი ს ა ჲ.“ H—341,57. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
=„ჯერ-არს ე პ ი ს კ ო პ ო ს ი ს ა, რაჲთა უბრალო იყოს“ 1 ტიმ. 3,2. See also: ეპისკოპოსობა, მთავარეპისკოპოს-ი, საებისკოპოსო =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
=„უკუეთუ ვინმე ე პ ი ს კ ო პ ო ს ო ბ ი ს უნდეს“ I ტიმ. 3,1. See also: ეპისკოპოს-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ზედამდეგი, მოძღვარი მუშებისა, მიწის-მოქმედთა: =„ყოვლისა უფროჲს ე პ ი ს ტ ა ტ ი ს ა თ ჳ ს, რომელ არს მუშათა უხუცესი“ ი.-ე. 43, 20. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
წიგნი, წერილი: =„ესმა რაჲ ბერსა მას ე პ ი ს ტ ო ლ ჱ იგი მამისა პიმენისი“ მ. ცხ. 223r; „მიიღო ოდესმე მამამან ანტონი ე პ ი ს ტ ო ლ ჱ, მიწერილი; მეფისა კოსტანტისი“ მ. ცხ. 232v; „ფრიად More…
«დამხედვარი»: =„ორნი ე პ ი ტ ი რ ი ტ ი ს ნ ი, რომელ არიან დ ა მ ხ ე დ ვ ა რ ნ ი, დაედგინნეს“ ი.-ე. 34,16. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…