( -
D I [

ეა ებ ეგ ევ ეზ ეთ ეკ ელ ემ ენ ეპ ეჟ ერ ეს ეტ ეუ ეფ ექ ეშ ეჩ ეჭ ეჯ ეჰ
ერ- ერა ერბ ერგ ერდ ერე ერთ ერი ერმ ერო ერს ერქ ერც ერჳ
selected terms: 15 page 1 of 1
ერის-თავ-ი
«მთავარსპაჲპეტი», «წინამძღუარი», მხედართ-მთავარი, მთავარი, განმგებელი, ნახარარი, კუთხის მმართველი: =„ვარ ე რ ი ს-თ ა ვ ი ძალისა უფლისაჲ“ M, — „ვარ მ თ ა ვ ა რ ს პ ა ჲ პ ე ტ ი ძალისა More…
ერის-კაც-ი
See also: ერისა-კაც-ი, ერის-კაც-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ერის-კრება
ხალხის შეკრებილება, აურზაური; «მიმოქცეულობა»: =„მოვიდა თჳსი ჩემი თორნიკ და მისითა გზითა დიდთა შუღლთა შთავარდი და ე რ ი ს–კ რ ე ბ ა ს ა“ ი.-ე. 24,21; „ე რ ი ს-კ რ ე ბ ა ს; ჰყოფს შენ ზედა More…
ერის-მთავარ-ი
სპასპეტი, მხედართ-მთავარი: =„მიუგეს... ე რ ი ს-მ თ ა ვ ა რ მ ა ნ ერისა მისისამან“ O, დაბ. 21,22; „არა მცირე პატიჟი მიატყჳს (მჴედარმან) თავსა თჳსსა; ე რ ი ს-მთავრისაგან და მეფისა“ მ. სწ. More…
ერის-მძღუარ-ი
მხედართ-მთავარი, «სპათ-მძღუარი»: =„ვიდრემდე მთავარმან ე რ ი ს–მ ძ ღ უ ა რ მ ა ნ იჴსნეს ტყუჱ“ O, — „ვიდრემდის მთავარ ს პ ა თ–მ ძ ღ უ ა რ მ ა ნ იჴსნას ტყუეობა“ pb., დან. 8,11. See also: More…
ერის-წყეული
საჯაროდ დაწყევლილი: =„რომელნი ძნიად ფრდიდენ იფქლსა — ე რ ი ს–წ ყ ე უ ლ“ O, იგ. სოლ. 11,26. See also: წყევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ერისა-კაც-ი, ერის-კაც-ი
«ერისაგანი», მხედარი, ჯარისკაცი; საერო პირი, მსოფლიო, მდაბიო: =„ე რ ი ს ა-კ ა ც თ ა მათ ბჭისათა წარიყვანეს“ C,—„ე რ ი ს ა გ ა ნ თ ა მათ მთავრისათა წარიყვანეს“ DE, მთ. 27,27; „წარიყვანნა; ე More…
ერისაგან-ი, ერისგან-ი
«ერის(ა)-კაცი», «სტრატიოტი», ჯარის-კაცი, ერისკაცი, კაცი: =„ე რ ი ს ა გ ა ნ თ ა მათ მთავრისათა წარიყვანეს“ DE,—„ ე რ ი ს ა–კ ა ც თ ა მათ ბჭისათა წარიყვანეს“ C, მთ. 27,27; „ხოლო; ე რ ი ს ა გ More…
ერისგან-ი
See also: ერისაგან-ი, ერისგან-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ერისთავებრ-ი
მხედრული: =„სიტყუაჲ მთავარანგელოზებრი და ე რ ი ს თ ა ვ ე ბ რ ი“ ეპ. კჳპრ.-დაფლ. 98. See also: ერის-თავ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ერისკაცება
საერო, სოფლის ცხოვრება: =„ცხონდებოდა იგი ე რ ი ს კ ა ც ე ბ ი თ“ არსტ. 62,9. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ერისკაცობა
მხედრობა, ჯარისკაცობა, საერო: =„დაუტევა ე რ ი სკ ა ც ო ბ ა ჲ თჳსი“ ლონგ. 188,17; „ყოველი ხატი ე რ ი ს კ ა ც ო ბ ი ს ა ჲ შეურაცხ-უყოფიეს“ ბალ. 51,24. See also: კაცობა =აბულაძე ილია, More…
ერისკაცობისა მოდგამ-ი
თანამოსაგრე, თანამბრძოლი: =„იხილეთ, ძმანო ჩემნო და ე რ ი ს კ ა ც ო ბ ი ს ა მ ო დ გ ა მ ნ ო“ მსკ. 31,5. See also: მოდგამ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ერისკაცობრივ-ი
საერო, სამოქალაქო: =„შეგიმოსიეს... სქემაჲ ანგელოზებრივი, და ქცევაჲ და განგებაჲ — ე რ ი ს კ ა ც ო ბ რ ი ვ ი“ მ. სწ. 263,31. See also: კაცობრივ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
ერისმთავრობა
საერისთავო: =„ერსა ჰკრებ ჩემისაგან ე რ ი ს მ თ ა ვ რ ო ბ ი ს ა“ პავლე მოც. 51,8. See also: მთავრობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9