ველის თავი ან ბოლო: =„მახლობელად ვ ე ლ ი ს ა პ ი რ ს ა“ ოსკ. 19,14. See also: პირ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ველური: =„მიხედეთ შროშანთა ვ ე ლ ი ს ა თ ა“ მთ.6,28; „მთისა და ვ ე ლ ი ს ა ნ ი დამკჳდრებულ იყვნეს“ O, ზაქ. 7,7; „დაიღუმინა; ვითარცა მჴეცმან... ვ ე ლ ი ს ა მ ა ნ“ ფლკტ. 145,39. See More…
«ველი», მინდორი, ჭალა: =„მოსრა... ნავაჲ და ვ ე ლ ო ბ ი“ G,—„მოსრა... ნაგები და ვ ე ლ ი“ M, ისუ ნ. 10,40; „დამკჳდრებულისა... სამხარსა და ველობსა“; G, —„რომელი დამკჳდრებულ იყო... სამხრით და More…
«ბარი»: =„მთათა ზედა ვ ე ლ ო ვ ა ნ თ ა აღიღეთ სასწაული“ I, ეს. 13,2; „ქუეყანაჲ მთიანი და ვ ე ლ ო ა ნ ი (არს)“ G, „ქუეყანაჲ მთაჲ და ბ ა რ ი“ M, II შჯ. 11,11. See also: ველ-ი =აბულაძე More…
გარეთ: =„რომელი ვ ე ლ ს ა გ ა რ ე იყოს“ O, ეზეკ. 7,15. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page