ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) - Terms starting with ‘ც’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

selected terms: 3

page 1 of 1

ზეცა: ცა: =„ჴმაჲ იყო ზ ე ც ი თ“ მთ. 3,17; „უფალი, ზ ე ც ა ს არს საყდარი მისი“ ფს. 10,4; „მიიწია ლოცვაჲ მათი სამკჳდრებელსა წმიდასა; უფლისასა ზ ე ც ა დ“ M, II ნშტ. 30,27; „ანგელოზთა... აჰყვანდა იგი More…
ზეცისა, ზეცათა: ზეციერი, ზემო: =„სტრატიოტ ვარ ზ ე ც ი ს ა მეუფისა“ თეოდ. 552; „მამამან თქუენმან ზ ე ც ა თ ა მ ა ნ“ მთ. 6,32; „ყოველი მუჴლი მოდრკეს; ზ ე ც ა თ ა ნ ი და ქ უ ე ყ ა ნ ი ს ა თ ა ნ ი“ ფლპ. 2,10; More…
ზეცისაგან-ი: «ზესკნელისაგანი», ზეციერი: =„ვითარცა-იგი ზეცისაჲ, ეგრეცა ზ ე ც ი ს ა გ ა ნ ი ს ა ნ ი“ I კორ. 15,48; „ხოლო მე ზ ე ც ი ს ა გ ა ნ ი ვარ“ DE,—; „მე ზ ე ს კ ნ ე ლ ი ს ა მ ი ს გ ა ნ ი ვარ“ ი. More…

ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ლექსიკონები