«ქუეყანისა მკჳდრთაგანი», «სოფლისა», ადგილობრივი მცხოვრები: =„რომელმან ყოს ჴელითა ამპარტავნებისაჲთა თ ჳ თ მ ი წ ი ს ა თ ა გ ა ნ მ ა ნ ანუ მწირთაგანმან“ G, —„ქ უ ე ყ ა ნ ი ს ა; მ კ ჳ დ რ თ ა More…
(განთჳსება, განთჳსულ-ყოფა, თავით თჳსით, თჳსება/თჳსობა.) «მისი», თავისი, საკუთარი: =„მოჰსდევდეს მას მოწაფენი თჳსნი“ DE, —„მისდევდეს მას მოწაფენი მ ი ს ნ ი“ C, მრ. 6,1; „მან იჴსნეს ერი თ ჳ ს More…
საკუთარი: =„თითოეულსა მათგანსა აქუს თ ჳ ს ა გ ა ნ ი ვითარებაჲ“ ბ.კეს.-ექუს.დღ.59,34. See also: თჳს-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მარტოდ: =„იყავნ შენდა თ ჳ ს ა დ თ ა ნ ა დ“ O, იგ. სოლ. 5,18. See also: თანად =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.