«მაგალითი», «წინა-ყოფაჲ»: =„ვეტყოდი მას ხილვით და არა ი გ ა ვ ი თ“ pb., —„ვეზრახი მას ხილვით და არა მ ა გ ა ლ ი თ თა მიერ“ G, რიცხ. 12,8;; „დაგიდგა თქუენ ი გ ა ვ ი“ M, „წ ი ნ ა-გ ი ყ ო More…
საჩვენებლად: =„იყო შენ მუნ საბასრობელად და ი გ ა ვ ა დ“ M, II შჯ. 28,37; „ი გ ა ვ ა დ იტყჳს მაცხოვარი“ მრთ. C, ოქრ.-უძღებ. 512. See also: იგავ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
=„ვითარცა იტყჳს ი გ ა ვ ი თ-მ ე ტ ყ უ ე ლ ი ჩუენი“ ბალ. 57,31. See also: მეტყუელ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«იგავის მოღება»: =„რომლისა თანა ი გ ა ვ ი ს ა დ ა უ დ ვ ა თ იგი“ C, —„რომელი ი გ ა ვ ი მ ო ვ ი ღ ო თ მისთჳს“ DE, მრ.4,30. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
«იგავის დადება» არაკის თქმა, მაგალითის მოყვანა, მიმსგავსება: =„რომელი ი გ ა ვ ი მ ო ვ ი ღ ო თ მისთჳის?“ DE, — „რომლისა თანა ი გ ა ვ ი ს ა დაუდვათ იგი?“ C, მრ. 4,30;; „დღესა შინა მ ო ი ღ More…
ის (პირიელი ნაცვალსახელი): =„იყოს ი გ ი ვითარცა ხე დანერგული თანა-წარსადინელსა წყალთასა“ ფს.1,3; „მ ა ნ დაასრულა ჩემ თანა ტყუვილი“ ი.13,18;; „მ ა ნ გასწავოს თქუენ ყოველი“ ი. 14,26; More…
თვით, თითონ: =„ი გ ი თ ა ვ ა დ ი იყო ლაქისს“ M, II ნშტ. 32,9; „წარვიდა ისრაჱლ, ი გ ი და ყოველივე მისი“ 0, დაბ. 46,1. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
«ადარი», «აპრილი»: =„პირველსა მას დღესა თუესა, ადარ და ნესასა, რომელ არს ი გ რ ი კ ა ჲ და ვარდობაჲ“ O, ესთ. 11,1; „დაიძინა მეორესა დღესა,; თთუესა ი გ რ ი კ ი ს ა ს ა“ H — 341,377; More…
to main page 
top of page