( -
D I [

ია იბ იგ იდ იე ივ იკ ილ იმ ინ იო იპ ირ ის იტ იფ იქ იღ იყ იშ იძ იწ იჭ იხ იჴ
იშჳ
selected terms: 2 page 1 of 1
იშჳთ
«უნებლიეთ»; «ნუ დაჴშირებულ», დრო და დრო: =„რომელმან მოკლას მოყუასი ი შ ჳ თ“ M, —„რომელმან უკუეთუ სცეს მოყუასი უ ნ ე ბ ლ ი ე თ“ G, II შჯ. 19,4; „ნ უ; დ ა ჴ შ ი რ ე ბ უ ლ აღიყვან More…
იშჳთ-ი
=„არა ყოველთა საცნაურ არს იგი, არამედ ი შ ჳ თ ს ა კაცსა ხოლო“ სჳმ. სალ.340v =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9