ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
კ კა კბ კდ კე კი კლ კმ კნ კო კრ კს კუ კშ კც კჳ
კაბ კად კაე კავ კაზ კათ კაკ კალ კამ კან კაპ კარ კას კატ კაფ კაც კაწ კაჰ
selected terms: 4
 
 page 1 of 1
კადება
See also: მიკადება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
კადნიერ-ი
გაბედული, თამამი; «მოწრაფე»: =„ყოვლითავე კ ა დ ნ ი ე რ ვარ თქუენ შორის“ II კორ, 7,16; „კ ა დ ნ ი ე რ ი ს ა თანა ნუ ხუალ გზასა“ O, ზირ. 8,18; „კ ა დ ნ ი ე რ; იყავ გულითა შენითა“ O, ივდ. More…
კადნიერება, კადნიერობა .
ბედვა, გაბედვა: ="ნუ კ ა დ ნ ი ე რ ო ბ ნ მიახლებად საუფლოსა ტაბლასა“ მ.სწ. 41,27. „მრავალი კადნიერებაჲ მაქუს თქუენდა მომართ“ II კორ. 7,4;; „არა ეცეს კ ა დ ნ ი ე რ ე ბ ა ჲ“ O, იგ. სოლ. More…
კადრება
შეძლება, გაბედვა: =„არცა ი კ ა დ რ ა ვინ... კითხვად მისა“ მთ. 22,46; „ი კ ა დ რ ა ჴელის-განდგმად და დაყენებად“ O, I ეზრა 6,33; „ვერ იკადრეს; მიხედვად პირსა მისსა“ ფლკტ 156, 11; „ი კ ა დ რ More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9