ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
კ კა კბ კდ კე კი კლ კმ კნ კო კრ კს კუ კშ კც კჳ
კაბ კად კაე კავ კაზ კათ კაკ კალ კამ კან კაპ კარ კას კატ კაფ კაც კაწ კაჰ
selected terms: 6
 
 page 1 of 1
კალათ-ი
«კოლოფი», «კარტალი», «ლანკლა», კალათა: =„შთა[ს]დვა იგი (ნაყოფი) კ ა ლ ა თ ს ა (კ ო ლ ო ფ ს ა M)“ pb., „შთასდვა კ ა რ ტ ა ლ ს ა“ G, —II შჯ. 26,2; „შთა[ს]დვა კ ა ლ ა თ ს ა“; G, —„დააგო ლ ა ნ More…
კალამ-ი
«ლერწამი», საწერელი: =„არა მნებავს მელანითა და კ ა ლ მ ი თ ა (ლ ე რ წ მ ი თ ა) მიწერად შენდა“ III იოვ. 1,13; „დაწერილ არს იგი კ ა ლ მ ი თ ა რკინისაჲთა“ მ.სწ.130,35. =აბულაძე ილია, More…
კალაფატ-ი
მგმინავი: =„ხურონი და კ ა ლ ა ფ ა ტ ნ ი... და მენავენი — ესე იკონომოსისა გასაგებელნი იყვნეს“ ი.-ე.43,32. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
კალთა
See also: კალთაკ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
კალთაკ-ი
ცოტა კალთა: =„მოკუეთნა კ ა ლ თ ა კ ნ ი კუართისა მათისანი“ O, II მფ. 10,4 =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
კალო
=„განწმიდოს კ ა ლ ო ჲ თჳსი“ მთ. 3,12; „შეიყუარენ მოსაცემელნი ყოველსა ზედა კ ა ლ ო ს ა იფქლისასა“ O, ოვსე 9,1; „სახლი მეფისა; ბაბილონისანი, ვითარცა კ ა ლ ო ნ ი მსთულებელისანი დაილეწნეს“ O, More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9