ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
კ კა კბ კდ კე კი კლ კმ კნ კო კრ კს კუ კშ კც კჳ
კაბ კად კაე კავ კაზ კათ კაკ კალ კამ კან კაპ კარ კას კატ კაფ კაც კაწ კაჰ
selected terms: 7
 
 page 1 of 1
კაპან-ი
(კაპნისა) ვიწრო ადგილი ან გზა: =„ვალნ იგი უვალთა ადგილთა და უკაცურთა და ძნელთა, ღადოთა და კ ა პ ა ნ-კ ა პ ა ნ თ ა“ მ.ცხ. 175v; „მირბიოდა კ ა პ ნ ა დ და უჩინო იქმნა“ Ath. — 11,243r. More…
კაპარ-ი
ტყვია: =„განქარდეს კ ა პ ა რ ი“ O, ეკლ. 12,5. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
კაპარჭ-ი, კაბარჭ-ი
საისრე: =„განმზადნეს ისარნი კ ა პ ა რ ჭ თ ა მათთა“ ფს. 10,2; „კ ა პ ა რ ჭ ნ ი მათნი, ვითარცა სამარჱ აღებული“ I, იერემ. 5,16;; „კ ა ბ ა რ ჭ ს ა მისსა დამფარა მე“ I, ეს. 49,2; „კ ა პ ა რ ჭ ნ More…
კაპარჭოსან-ი
კაპარჭის მტვირთველი. See also: კაპარჭ-ი, კაბარჭ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
კაპილონ-ი
=„იხილა ვინმე ჭაბუკი მონაზონი, შემავალი კ ა პ ი ლ ო ნ ს ა“ მ. ცხ. 45v. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
კაპოეტ-ი
ფრინველი წელიწად-გამოვლილი (საბა). See also: კაპოეტება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
კაპოეტება
ფრთების გაცვენა: =„რაჟამს ი კ ა პ ო ე ტ ი ს ყარყატი სიბერითა ...დაატფიან იგი ფრთითა თჳსითა“ ბ. კეს-ექუს.დღ. 115,9. See also: კაპოეტ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9