( -
D I [

კა კბ კდ კე კი კლ კმ კნ კო კრ კს კუ კშ კც კჳ
კოდ კოვ კოი კოკ კოლ კომ კონ კორ კოტ კოშ კოც კოწ კოჭ კოხ
selected terms: 30 page 1 of 2
კოდა
დაჭრა: =„რომელი კ ო დ დ ეს შეშასა, იჭირვოდის მას ზედა“ O, ეკლ. 10,9; „ყოველნი გამოქანდაკებულნი მისნი დ ა კ ო დ ნ ე ნ“ O, მიქია, 1,7. See also: აღმოკოდა, გამოკოდა, დაკოდა, მოკოდა, More…
კოვზ-ი ზღვისა-ჲ
ზღვის ლოკოკონა: =„სხჳსა თესლისაჲ არს ქეცეანი იგი, ვითარცა ლოფოთქინი... და კ ო ვ ზ ი ზ ღ ვ ი ს ა ჲ“ ბ. კეს.-ექუს. დღ.97,18. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. More…
კოვზ-ი:
=„ფეშხუემი კ ო ვ ზ ი თ უ რ თ და ბრწკლით“ ი.-ე. 22,25. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
კოიტ-ი
«ბუკიოტი», charadrius: =„არა შჭამნეთ... კ ო ი ტ ი და მსგავსნი მისნი“ G, ― „არა შჭამოთ... ბ უ კ ი ო ტ ი და მსგავსი მათი“ O, ლევიტ. 11,19. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
კოკა
ჩაფი: =„გუამი მისი მსგავს არს თაფლისა კ ო კ ა ს ა“ H―622,1v; „აჰკიდა... კ ო კ ი თ ა ზეთი“ O, ივდ. 10, 5; „იყვნეს მუნ ჭურჭელნი ორნი, კ ო კ ა ნ ი ცალიერნი“ მ.ცხ. 265v;; გაკუეთილი More…
კოლობ-ი
=„ერთი კ ო ლ ო ბ ი ემოსა უსახელოჲ და მცირე კიდონი იყო მჴართა მისთა“ Ath.-12,228 v. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
კოლოფ-ი
«კარტალი», «კალათი»: =„შთაასხ იგი კ ო ლ ო ფ ს ა“ M, ― „შთასდვა (ნაყოფი) კ ა რ ტ ა ლ ს ა“ G, ―„შთადვა იგი კ ა ლ ა თ ს ა“ pb., II შჯ. 26,2; „მოიხუენ კ ო ლ ო ფ ნ ი შენნი...; და აღავსნა More…
კოლტ-ი
ჯოგი, გროვა: =„იყო მუნ კ ო ლ ტ ი ღორთაჲ მრავალი, მძოვარი მთასა გარე“ ლ. 8,32. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
კომს-ი
მთავარი: =„კ ო მ ს ი ვინმე მოვიდა ხილვად მისა“ მ.ცხ. 214r. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
კონა
დასტა: =„მოიღეთ კ ო ნ ა ჲ უსუპი და დააწეთ სისხლსა მას“ O, გამოსლ. 12,22; „შეკრა კ ო ნ ა ჲ დიდი (ბაიაჲსაჲ)“ მ.ცხ. 191v; „განვჰჴსნი კ ო ნ ა ს ა და შეკრულსა მსხლისასა“ მ.ცხ. 327r. More…
კონიონ-ი
conium maculatum: =„კ ო ნ ი ო ნ ს ა შაშუნი ძოვენ“ ბ.კეს.-ექუს.დღ. 67,29. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
კონქ-ი
«საბანელი»: =„მოიღო წყალი, შთაასხა კ ო ნ ქ ს ა“ C, ―„მოიღო წყალი და შთაასხა ს ა ბ ა ნ ე ლ ს ა“ ი.13,5. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა More…
კონცხ-ი
«ჭორტი», «ღუერფი», ყორე, ქვაყრილი, ღირღოვანი: =„აღადგეს მას კ ო ნ ც ხ ი ქვათაჲ დიდი“ G, ―„აღადგეს მის ზედა ჭ ო რ ტ ი ქვისაჲ დიდი“ M, ისუ ნ. 7,26; „შთააგდეს იგი მთხრებლსა (გუბესა M) და More…
კორალიონ-ი
მარჯანი, koralium: =„კ ო რ ა ლ ი ო ნ ი, ქვაჲ პატიოსანი“ ბ. კეს.-ექუს. დღ.105,2. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
კორდ-ი
«ოჴერი»: =„იყვნეს... ვითარცა კუვები კ ო რ დ ს ა ზედა ველსა“ pb., „იყვნეს... ვითარცა კუვები ო ჴ ე რ ს ა ქუეყანასა“ O, ოვსე 12,11. See also: განკორდება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული More…
კორკოდინოს
crocodilus: =„მტერ არს კ ო რ კ ო დ ი ნ ო ს მძჳნვარისა“ ფიზ. XXVIII, 3. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
კოროს-ი
ჩანახი: =„შეკრიბეს მწყერ-მარჴილი... ათი კ ო რ ო ს ი“ G, რიცხ. 11,32. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
კორტნა
See also: დაკორტნა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
კორძ-ი
მუხლი: ="შეირტყის სარტყლად წუელამან იფქლისა მან კ ო რ ძ ი იგი თჳსი, რაჲთა თავს-იდვას სიმძიმე თავისაჲ, რაჟამს არნ იგი სავსე იფქლითა და მოდრკის იგი ქუეყანად" ბ. კეს.-ექუს.დღ. More…
კორხიმლ-ი
«ზღურბლი», კარის ქუსლი: =„ვითარცა კარი რაჲ იქცევინ კ ო რ ხ ი მ ლ ს ა ზედა“ O, ― „ვითარცა კარი იქცევის ზ ღ უ რ ბ ლ ს ა ზედა“ pb., იგ. სოლ. 26,14. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9