ყვა-ყვა: =„ჴმობდეს (ყორანნი) დაუცადებელად: კ რ ა ს-კ რ ა ს“ მ.ცხ. 394 r. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«ეზო», «კრეთსაბმელი», ფარდა: ="კ რ ე ტ ს ა ბ მ ე ლ ი იგი... განიპო ორად“ მთ. 27, 51; „განიპო კ რ ე ტ ს ა ბ მ ე ლ ი იგი ტაძრისაჲ მის შორის“ DE, —; „განიპო ე ზ ო ჲ ტაძრისაჲ მის ორგან“ More…
«ბჭე»: =„აჰა ესერა მე დღეს მოცალე ქმნილ ვარ და ბ ჭ ე და კ რ ი ტ ი ს“ მ. ცხ. 225r. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ზაფრანი, crocum: =„მომიპკურებიეს სარეცელი ჩემი კ რ ო კ ო ნ ი თ ა“ იგ. სოლ. 7,17 =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
შეკივილი: =„ესმა, მეყსეულად ი კ რ ჩ ხ ი ა ლ ნ ა და თქუა“ ქ.ცხ. 94,7. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page