იქნებ, მაინც, მაშინ, აბა: =„უკუეთუ არა, მ ა შ ა ვითარცა უგუნური თავს-მიდევით მე“ II კორ. 11,16; „უკუეთუ უბნობაჲ ოდენ მათი მარტოდ განაშორებს; გულის-სიტყუასა ჩუენსა ღმრთისაგან, მ ა შ ა მათ More…
იმ ჟამს: =„და მ ა შ ი ნ“ მრ. 2,20; „მ ა შ ი ნ ეტყოდის მათ“ ფს. 2,5; „უმჯობჱს იყო ჩემდა მ ა შ ი ნ, ვიდრე აწ“ O, ოვსე 2,7. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მაშინ მხოლოდ: =„მ ა შ ი ნ-ღ ა გამოჩნდა“ მთ.13,26; მთ. 3,15. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
იმ ჟამინდელი, იმ დროის: =„რომლისაგან მ ა შ ი ნ დ ე ლ ი იგი სოფელი წყლით-რღუნითა წარწყმიდა“ II პეტრე 3,6; „შეუწირავ იყვნეს ღმრთისა; მ ა შ ი ნ დ ე ლ ნ ი შრომანი შენნი“ მ. ცხ. 275r See More…
იმიერიდან: =„ქმნა ბოროტი მ ა შ ი ნ დ ი თ გ ა ნ და უშორესითგან მათით“ O, ეკლ. 8,12. See also: მაშინდელ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«შემაშინებელი»: ="არავინ იყოს მ ა შ ი ნ ე ბ ე ლ ი თქუენდა“ pb.,—„არა იყოს შ ე მ ა შ ი ნ ე ბ ე ლ ი თქუენი“ G, ლევიტ. 26,6;; „არავინ იყოს მ ა შ ი ნ ე ბ ე ლ“ O. მიქ. 4,4. See also: More…
ადრიდანვე: =„მ ა შ ი ნ ვ ე სამემცა“ მთ. 11,21; ფს. 118,92. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«ზედმოსასხმელი», ჩადრი, კარვის სახურავი ტყავისა: =„აღიღოდიდ მ ა შ კ ე ბ ი კარვისაჲ.“ G, რიცხ.4,25; „დამალა იგი მ ა შ კ ს ა ქუეშე მისსა“ M, —„გარემოასხა მას ზ ე დ მ ო ს ა ს ხ მე ლ ი“; G, More…
=„იყავ შენ მარადის მ ა შ რ ო მ ე ბ ე ლ ჴორცთა შენთა“ მ. სწ. 156,30. See also: შრომება, შურომა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
გოდორი: =„შთასუეს პავლე მ ა შ ფ ა ლ ა ს ა და მით გარდაუტევეს იგი ზღუდესა“ მ. სწ. 87,21; „გარდაჰკიდიან ლომსა მას მ ა შ ფ ა ლ ა ჲ,; და შთადგიან მას შინა ოთხი კოკაჲ და ესრჱთ იღებდა... წყალსა“ More…