=„მ ა ხ ა თ ი თ ა შთამიჴურიტა და მცირედ მეჴმარა მისგან“ მ. ცხ. 109v. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აბგა, ხურჯინი; მათარა: =„აჰკიდა... მ ა ხ ა ლ ი“, O, ივდ. 10,5; „მამაო, მწყურის! და მიიღო ჩემგან მ ა ხ ა ლ ი, რომელი მკიდავნ მე ზურგსა...; ყო ლოცვაჲ და მომართუა მე იგი წყლითა სავსე“ Ath — More…
ჩანთა, აბგა: =„აღმოიღო მ ა ხ ა ლ ა კ ი ს ა გ ა ნ თჳსისა წმიდაჲ სახარებაჲ “ ლიმ. 13,16. See also: მახალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მგალობელი, «მომღერი»: =„მ ა ხ ი ო ბ ე ლ ი ს ა მიმართ ნუ აღიმსთობ“ O, — „მ ო მ ღ ე რ ი ს ა მიმართ ნუ აღერევი“ pb, ზირ. 9,4; „ვითარ-იგი; ვხედავთ მძნობართა და მ ა ხ ე ო ბ ე ლ თ ა, და შემზადის More…
მსგავსად მახიობელისა: =„როკვიდა სეფექალი იგი მ ა ხ ი ო ბ ე ლ ე ბ რ“ Ath. 11,162v. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ახლოს მყოფობა: =„უმჯობეს არს ჩუენდა მთხოველ ყოფაჲ და მარტოდ ოდენ იესუჲს მ ახ ლ ო ბ ე ლ ო ბ ა ჲ,“ მ. ცხ. 14v; „ქუეყანაჲ ჴმელ; არს და ცივ და შეერევის წყალსა მ ა ხ ლ ო ბ ე ლ ო ბ ი თ ა More…
ახლობელი, მეზობელი: =„ესმა-ყე, ვითარმედ მ ა ხ ლ ო ბ ლ ი თ არიან იგინი“ G, ისუ. ნ. 9,16. See also: მახლობელ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ღვინის ჭიქა: =„განიყვნიან მ ა ხ რ ო ტ ე ბ ი იგი დიდები და თითოეული სუამნ ვითარცა ტბისაგან განუძღომელად...“ H—2251, 288v;; „გჳჴმს... იყოს... ჭიქებითა მ ა ხ რ უ ტ ე ბ ი თ ა, თითთა ზედა More…
გალესვა: =„ჰხედავა ჴრმალსა მას ქრისტესსა, ვითარ ყოველთაგან იმაჴუვის?“ მოც. საჴს. 93,23. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…