( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მდა მდგ მდე მდი მდო მდრ მდუ მდღ
selected terms: 5 page 1 of 1
მდაბალ-ი
«დამდაბლებული», «დაგლახაკებული», დავრდომილი, შეჭირვებული, მცირე, მშვიდი, არა ამაყი: =„იხარებდენ ძუალნი მ დ ა ბ ა ლ ნ ი“ (დ ა მ დ ა ბ ლ ე ბ უ ლ ნ ი Ⴂ)“ Ⴀ, ფს. 50,10; „აღამაღლნა მ დ ა ბ ა ლ ნ More…
მდაბიო, მდაბიო-ნ-ი
გლეხი, ერისკაცი: =„იგინი მ დ ა ბ ი ო ნ ი არიან, შვილნი უგუნურთა და უპოვართანი“ ანდ.-ანატ. 218,1; „დედანი მ დ ა ბ ი ო თ ა გ ა ნ ნ ი და აზნაურთაგანნიცა ჰყოფდეს მასვე სახესა“; ანდ.-ანატ. More…
მდაბლად
არა ამაყად: =„ჴამს... პყრობაჲ... მშჳდად და მდაბლად გონებაჲ ჩუენი“ მრთ. S, ოქრ.-მარხ. და იონ. 110,4. See also: მდაბალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; More…
მდაბლება
See also: მდაბალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მდაბურ-ი, მდაბიურ-ი
სოფლელი, გლეხი: ="ესე ყოველი მიჰმადლა მ დ ა ბ უ რ თ ა“ მრთ. A, ანტ. დ. 20r; „მ დ ა ბ ი უ რ ნ ი იყვნეს და უსწავლელნი“ მ. ცხ. 91r“; „რომლისათჳს მ დ ა ბ ი უ რ ნ ი იგი ხრიდეს თავთა მათთა“ More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9