თანაზომიერი, კეთილად შედგმული: =„იყო მ დ გ მ ო გუამითა და მრთელ და ჴმელ ჴორცითა“ მ. ცხ. 336v. See also: დგომა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა More…
(ზედა-მდგომი, თანა–მდგომი, წინა-მდგომი) «მდგომარე», ვინც დგას: =„იხილა კაცი, მ დ გ ო მ ი პირის-პირ მისსა“ G, ისუ ნ.5,13. See also: დგომა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
(თანა-მდგომარე, წინაშე-მდგომარე) «მდგომი», დამდგარი, აღმართული: =„ერთმან ვინმე, მის თანა მ დ გ ო მ ა რ ე მ ა ნ, აღმოიჴადა მახჳლი“ მრ. 14,47; „იხილა კაცი ერთი, მ დ გ ო მ ა რ ე წინაშე მისსა“ More…
(ზედა-მდგომელობა, შუა-მდგომელობა) See also: მდგომელ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«მწირი», დამდგომი, მგზავრი მოსასვენებლად: =„ვითარცა ჴსენებაჲ მ დ გ უ რ ი ს ა ჲ ერთ დღისაჲ წარვიდა“ O, ― „ვითარცა საჴსენებელი მ წ ი რ ი ს ა ერთსა დღესა წარჴდა“ pb., სიბრძ. სოლ. 5,15. More…