( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მე( მე- მე: მეა მებ მეგ მედ მეე მევ მეზ მეთ მეი მეკ მელ მემ მენ მეო მეპ მეჟ მერ მეს მეტ მეუ მეფ მექ მეღ მეყ მეშ მეჩ მეც მეძ მეწ მეჭ მეხ მეჯ მეჰ მეჴ
selected terms: 17 page 1 of 1
მეკაბარჭე
(მემშჳლდკაბარჭე.) See also: კაბარჭ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მეკალოე
მლეწველი: =„ჴარსა მ ე კ ა ლ ო ე ს ა არა დაუკრა პირი“ I ტიმ. 5,18. See also: კალო =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მეკაპილე:
=„ჵ მ ე კ ა პ ი ლ ე, რეცა გლახაკთ-მოყუარე“ Ath. ―11,81r. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მეკარე, მეკრე
კარის მცველი: =„მ ე კ ა რ ე სა ამცნოს“ მრ. 13,34; „მას მ ე კ ა რ ე მ ა ნ განუღის“ ი.10,3; „მ ე კ ა რ ე ნ ი იგი თითოეულად კართა მათ იყვნეს; განკრძალულ“O, I ეზრა 1,16; „იყვნენ... მ ე კ ა რ ე More…
მეკაჰრაულე:
=„თუ მ ე კ ა ჰ რ ა უ ლ ე არს“ ფლკტ. 134,24. See also: კაჰრაულ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მეკერმე
«თესლის-მოფარდული», «კერმის-მცვალებელი»: =„ტაბლები იგი მ ე კ ე რ მ ე თ ა ჲ... დაამჴუა“ DE,– „ტაბლები იგი თ ე ს ლ ი ს-მ ო ფ ა რ დ უ ლ თ ა ჲ დაამჴუა“ C, მთ. 21,12;; „პოვნა... მ ე კ ე რ მ ე ნ More…
მეკერპე
კერპთმსახური: =„არცა მეძავთა, არცა მ ე კ ე რ პ ე თ ა... სასუფეველი ღმრთისაჲ დაიმკჳდრონ“ კ. იერ.-ნათლისღ. 87,14. See also: კერპ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
მეკეცე
მეჭურჭლე: =„მოიყიდეს მით აგარაკი მ ე კ ე ც ი ს ა ჲ “ DE, მთ. 27,7; „ვითარცა ჭერნი მ ე კ ე ც ე თ ა ნ ი შეჰმუსრნე იგინი“ ფს. 2,9; „ვითარცა; თიჴაჲ მ ე კ ე ც ი ს ა ჲ. შერაცხილ ხართ თქუენ“ I, More…
მეკიმილიე
«კიმილიარხი», საგანძურის მცველი: =„ოდეს მ ე კ ი მ ი ლ ი ე ს ა ახალსა (კ ი მ ი ლ ი ა რ ხ ს ა S) დაადგესედ, წიგნიცა იგი კიმილიასა თანა მიუთუალიან“ ლიმ. 84,6. See also: კიმილია =აბულაძე More…
მეკიცხარ-ი:
=„რომელთა შინა მ ე კ ი ც ხ ა რ ნ ი იქცეოდინ“ II პეტრე (უწყ.) 66,18. See also: კიცხევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
მეკიცხეველ-ი
დამცინავი: =„მოიწივნენ უკუანაჲსკნელთა დღეთა საკიცხევით მ ე კ ი ც ხ ე ვ ე ლ ნ ი“ II პეტრე. 3,3; „მოუვლინნე ბაბილონსა მ ე კ ი ც ხ ე ვ ე ლ ნ ი და ეკიცხევდენ მას“. I, იერემ. 51,2. See More…
მეკობრე
მტაცებელი: =„რომელმან განყიდოს რაჲ უმეტეს ფასისა მისისა, რაჲ-იგი ღირდეს, იგი მ ე კ ო ბ რ ე არს და უძჳრეს ავაზაკთა არს იგი“ მ. სწ. 52,26. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
მეკობრობა
მტაცებლობა: =„მეკობრენი და ავაზაკნი იფარვენ ბოროტისა საქმეთა და უდაბნოსა გარე მ ე კ ო ბ რ ო ბ ე ნ“ მ. სწ. 52,19. See also: მეკობრე =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
მეკრისტონე
ფულის მიმბარებელი: =„იყო ვინმე მ ე კ რ ი ს ტ ო ნ ე ქალაქსა რომელსამე შინა... მოართუა მას ნამარხევად ხუთასი დრაჰკანი დაბეჭდულად და ჰრქუა მას:; მიიღე ესე და,ოდეს მიჴმდეს, მცირედ-მცირედ More…
მეკუალე
კვალს მიმყოლი: =„შეუდეგ მას, ვითარცა მ ე კ უ ა ლ ე“ O, ზირ. 14,23. See also: კუალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მეკუერცხე
ქვირითის მყრელი: =„თესლნი მ ე კ უ ე რ ც ხ ე ნი, რომელ არიან უმრავლესნი თევზთაგანნი“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 96,26. See also: კუერცხ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
მეკუფხლე
შემკრები ნამკვრევისა, მემცვრევე: =„ვითარცა მ ე კ უ ფ ხ ლ ჱ შემდგომად მსთულებელთა“ O, ზირ. 33,16. See also: კუფხალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9