( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მე( მე- მე: მეა მებ მეგ მედ მეე მევ მეზ მეთ მეი მეკ მელ მემ მენ მეო მეპ მეჟ მერ მეს მეტ მეუ მეფ მექ მეღ მეყ მეშ მეჩ მეც მეძ მეწ მეჭ მეხ მეჯ მეჰ მეჴ
selected terms: 11 page 1 of 1
მენა
«მენაკი», სხვენი, ჭერი: ="მ ე ნ ა ნ ი საროჲსანი“ O,—„მ ე ნ ა კ ნ ი საროჲსანი“ M, ქება 1,16. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
მენადირე
See also: მონადირე =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მენავე
ნავის მმართველი/პატრონი: =„ნანდჳლვე მ ე ნ ა ვ ე ნ ი არიან“ ანდ.-ანატ. 234,1; „ჰგონებდეს მ ე ნ ა ვ ე ნ ი იგი მიწევნასა რომელსამე სოფელსა“ საქ, მოც. 27,27;; „მოუჴდა მას მ ე ნ ა ვ ჱ იგი“ O, More…
მენავეთ-მოღუაწე:
=„არა ხოლო თუ მენავედ, არამედ მ ე ნ ა ვ ე თ-მ ო ღ უ ა წ ჱ ყოვლად განწესებულ ვარ“ ფოკა 343v; „ მ ე ნ ა ვ ე თ-მ ო ღ უ ა წ ე თ ა,; შენთა შეეშინა“ I, ეზეკ. 27,28. See also: მოღუაწ-ი, More…
მენავეთ-მოძღუარ-ი
მენავეთა თავი: =„ნავის-უფალსა და მ ე ნ ა ვ ე თ-მ ო ძ ღ უ ა რ ს ა ერჩდა“ საქ. მოც. 27,11;„მ ე ნ ა ვ ე თ-მ ო ძ ღ უ ა რ ი იგი აღდგომილი ეტყჳს მას“ მრთ. S, ოქრ.-მარხ. და იონ. 99v. See More…
მენაკ-ი
«მენა», სხვენი, ჭერი: =„მ ე ნ ა კ ნ ი საროჲსანი“ M,—„მ ე ნ ა ნ ი საროჲსანი“ O, ქება 1,16. ◊ «ხარისხი», საფეხური: „ექუს მ ე ნ ა კ აღსავალი მისი“ O, III მფ. 10,18; „ადვილ არს More…
მენელსაცხებლეთ-მგბოლველ-ი
სურნელოვანი ზეთის მხარშველი: =„აღავსნეს სულნელითა თითოსახითა ნელსაცხებლითა მ ე ნ ე ლ ს ა ც ხ ე ბ ლ ე თ–მ გ ბ ო ლ ვ ე ლ თ ა ს ა“ M, II ნშტ. 16,14. See also: მგბოლველ-ი =აბულაძე ილია, More…
მენესტუე
ჩასაბერავი ინსტრუმენტის დამკვრელი: =„მ ე ნ ე ს ტ უ ე ნ ი სცემდენ ნესტუსა“ მ. სწ. 92,31; „არწმუნის მათ მიმსგავსებად სირცხჳლსა მ ე ნ ე ს ტ უ ე თ ა ს ა და მეფანდურეთასა“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. More…
მენიდოს
ზღვის წვრილი თევზი, maena: =„რავდენ უფროჲს არიედ იგინი კარიდასისა და მ ე ნ ი დ ო ს ი ს ა“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 105,20. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; More…
მენიჯოგე, მენიჯოგრე, მენიჯგორე
«მონა», კაპარჭის მტარებელი, მეკაპარჭე: =„ჰრქუა საულ მ ე ნ ი ჯ ო გ ე ს ა (მ ე ნ ი ჯ ო გ რ ე ს ა D, მ ე ნ ი ჯ გ ო რ ე ს ა S, მ ო ნ ა ს ა I) თჳსსა: იჴადე მახჳლი და მომკალ მე“ O, I მფ. 31,4. More…
მენო(ვ)აგე
მემუსიკე: =„ყვეს სიხარული დიდი ყოვლით მ ე ნ ო (ვ) ა გ ი თ უ რ თ შჳდ დღე“ O, I ეზრა 4,63. See also: ნო(ვ)აგ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9