ლეშის, მძორის ჭამა: =„განძჳნებულ იყვნეს კლვად მისა მ ე შ ა ლ ი ლ ე ბ ი ს ა მისგან ბუნებისა“ მრთ. S; ოქრ.-მარხ. და იონ. 108,17. See also: შალილ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
«მრეშუველი»: =„იყვნენ იგინი მ ე შ ე შ ე დ და მეწყლედ“ pb.,—„იყვნენ იგინი მ რ ე შ უ ვ ე ლ და მერწყულე“ M, ისუ ნ. 9,21. See also: შეშა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
დამხმარე: =„შემწენი და მ ე შ უ ე ლ ნ ი ვართ ურთიერთისანი მე და შენ“ მ. სწ. 162,6; „უკუეთუ ვინმე იპოვის ასაბიაჲ და ერთიმეორისა; მ ე შ უ ე ლ ი... მოუგინდის“ ი.-ე. 36,18. See also: შუელა More…
«შურდლოსანი»: =„ყოველნივე ესე მ ე შ უ რ დ უ ლ ე ნ ი, რომელნი ესროდეს ქვითა თმასა და არა შესცოდებდეს“ M, ―„ესე კაცნი; შ უ რ დ ლ ო ს ა ნ ნ ი ქვებითა თმისა მიმართ და არა დამცილებელნი“ G, მსჯ. More…
მე–7: ="მ ი მ ე შ ჳ დ ე მ დ ე“ C, ― „ვიდრე შ ჳ დ ა დ მ დ ე“ DE, მთ. 22,26; „შაბათობდა ერი იგი დღესა მას მეშჳდესა“ O, გამოსლ. 16,30. See also: შჳდ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული More…
to main page 
top of page