ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მე( მე- მე: მეა მებ მეგ მედ მეე მევ მეზ მეთ მეი მეკ მელ მემ მენ მეო მეპ მეჟ მერ მეს მეტ მეუ მეფ მექ მეღ მეყ მეშ მეჩ მეც მეძ მეწ მეჭ მეხ მეჯ მეჰ მეჴ
selected terms: 5
 
 page 1 of 1
მეჴ-ი
See also: მეყ-ი, მეყსა შინა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მეჴამლე
მეწაღე: =„რომელმან მ ე ჴ ა მ ლ ე მ ა ნ... ეტყოდა-მცა იგი თავსა თჳსსა“ ბ. კეს.-ექუს.დღ.134;15. See also: ჴამლ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა More…
მეჴელე
მოხელე, ხელისუფალი: ="ბრძანებაჲ დაუდვა მთავართა და ერისთავთა და მ ე ჴ ე ლ ე თ ა“ ბალ. 137,32. See also: ჴელ-ი
მეჴრმლე
«მეხარბე»: =„წარავლინა მეჴრმლჱ თჳსი და უბრძანა მოღებად თავი მისი“ DE,–„მიავლინა მეფემან მ ე ხ ა რ ბ ჱ და უბრძანა მოკუეთაჲ; თავისა მისისაჲ “ C, მრ. 6,27; „ვითარცა მოჰკუეთა თავი მ ე ჴ რ მ ლ More…
მეჴსეულად
See also: მეყსეულად, მეჴსეულად =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9