( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მი მი- მია მიბ მიგ მიდ მიე მივ მიზ მით მიკ მილ მიმ მინ მიპ მირ მის მიტ მიუ მიფ მიქ მიღ მიყ მიშ მიჩ მიც მიძ მიწ მიჭ მიხ მიჯ მიჰ მიჴ
selected terms: 13 page 1 of 1
მივალ
See also: მისლვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
მივასხება
გასესხება, სესხება: =„მცირჱ ჟამი ვერ მ ი ა ვ ა ს ხ ე ღმერთსა“ მრთ.D, ოქრ.-პეტრე და ელია 312; „მომეც ვეცხლი იგი, რომელი მ ი ი ვ ა ს ხ ე ჩემგან“ Sin.— 6,135v. See also: ვასხ-ი =აბულაძე More…
მივედ/მივიდა
See also: მისლვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
მივედრება
მიბარება, მინდობა, თავის შეფარება: =„რომლისა ჴელთა მ ი ე ვ ე დ რ ი ს მეფჱ“ IV მფ. 7,17; „მ ი ე ვ ე დ რ ნ ი ა ნ უფალსა“ იპ. რომ.–კურთხ. მოს. 176,3. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
მივედრება .
მიბარება, მინდობა, თავის შეფარება: =„რომლისა ჴელთა მ ი ე ვ ე დ რ ი ს მეფჱ“ IV მფ. 7,17; „მ ი ე ვ ე დ რ ნ ი ა ნ უფალსა“ იპ. რომ.–კურთხ. მოს. 176,3. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
მივედრეგულ-ი
მინდობილი, მიბარებული: =„რასა მ ი ვ ე დ რ ე ბ უ ლ არს“ ფლკტ. 134,28. See also: ვედრება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
მივლა
გავლა: =„ვითარ მ ი ვ ლ ე ს დღის ერთის გზაჲ“ C,— „მ ო ვ ი დ ე ს დღისა ერთისა გზასა“ DE, ლ. 2,44; „მ ი ვ ლ ე მის თანა ორიცა (მილიონ)“ მთ. 5,41. See also: ვლა, გარე-მივლა =აბულაძე ილია, More…
მივლენა
See also: მიმვლენელ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
მივლინება
«წარვლინება», «ბრძანება», «გამოვლინება», «შევლინება», გაგზავნა: ="მ ი უ ვ ლ ი ნ ნ ა სხუანი მონანი“ C, ― „წ ა რ ა ვ ლ ი ნ ნ ა სხუანი მონანი“ DE, მთ. 21,36; „მ ი გ უ ა ვ ლ ი ნ ე ნ More…
მივლინებულ–ი
გაგზავნილი: ="მან ჰრქუა მ ი ვ ლ ი ნ ე ბ უ ლ ს ა მას“ მ. ცხ. 121r. See also: ვლინება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
მივლტოლა, მილტოლ(ვ)ა
(მისალტოლავი/მისალტოლველი.) მირბენა, გაქცევა; თავის შეფარება: =„რაჲთა მ ი ი ვ ლ ტ ო დ ი ს თარშით პირისაგან უფლისა“ ოქრ.-მარხ. და იონ. 104,9; „რომელნი მისა მ ი ი ვ ლ ტ ი ა ნ“; იპ. More…
მივრდომა
მივარდნა, მიგდება: =„ვირჩიე მე მ ი ვ რ დ ო მ ა დ სახლსა ღმრთისასა“ ფს. 83,11; „უზომოჲსაგან მწუხარებისა ქუე მ ი ვ ა რ დ ა“ მ. ცხ. 155v;; „დასნეულდა და ცხედარსა ზედა მ ი ვ ა რ დ ა“ მ. ცხ. More…
მივრდომილ-ი, მირდომილ-ი
მიგდებული, დავარდნილი: =„იგი მ ი ვ რ დ ო მ ი ლ ი იდვა ცხედართა თჳსთა ზედა“ O, II მფ. 13,8; „იხილა რაჲ ტყავსა მას ზედა მ ი რ დ ო მ ი ლ ა დ“ მ. ცხ. 335v. See also: ვრდომა, რდომა More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9