(მინაჲსა): =„დავასუენე ხატი წმიდისა გიორგი მთავარმოწამისაჲ, ოქროჲსაჲ მ ი ნ ა ჲ თ ა“ A–484,315. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
დანდობა, დაკისრება, მიცემა, გადაცემა: =„ნუ მ ი ე ნ დ ვ ე ბ ი თავს–მდებსა მისსა, რამეთუ მ ი ე ნ დ ვ ი ს და უტყუის“ მ. სწ. 304,27; „ყოველივე უკუე სასოებაჲ შენი; მ ი ა ნ დ ვ ე უფალსა“ მ. ცხ. More…
(მისანდობელი.) «უზრუნველი», დაიმედებული: =„ბანაკი იყო მ ი ნ დ ო ბ ი ლ“ G,–„ბანაკი იგი მათი უ ზ რ უ ნ ვ ე ლ იყო“ M, მსჯ. 8,11; „მ ი ნ დ ო ბ ი ლ ვარ თქუმულთა სულისა წმიდისათა“ მ. სწ 75,30. More…
ველი: =„ივლტოდა იგი მ ი ნ დ ო რ ს ა მას შამბოანსა“ მ. ცხ.248v; „მოიღეთ ძელი მ ი ნ დ ო რ ი თ“ მ. ცხ. 433v. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
(მიმნიჭებელი.) მიცემა, ჩუქება, ბოძება: =„მ ი ა ნ ი ჭ ა მას სახელი“ ფლპ. 2,9; „დასჯილთა თავისუფლებასა მ ი ა ნ ი ჭ ე ბ ს“ ეპ. კჳპრ.-დაფლვ.92v; „ნიჭსა კეთილსა მ ი გ ა ნ ი ჭ ე ბ თქუენ“ O, More…
=„ვითარცა მტუერი... სხუათა და სხუათა მიმართ მ ი ი ნ ქ რ ე ვ ი ს და მივარდების“ A.–92,366. See also: ნქრევა, ქრევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…