«თჳსი»: =„თანა-ედვა მ ი ს ი ასი დრაჰკანი“ მთ. 18,28; „მისდევდეს მას მოწაფენი მ ი ს ნ ი“ C,— „მოჰსდევდეს მას მოწაფენი თ ჳ ს ნ ი“; DE მრ. 6,1; „რჩულსა უფლისასა არს ნებაჲ მ ი ს ი“ ფს. 1,2. More…
«თჳსი», მ ა ხ ლ ო ბ ე ლ ი, მისიანი: =„ესმა მ ი ს-კ ე რ ძ ო თ ა. მათ“ DE,—„ვითარ ესმა თ ჳ ს თ ა მათ“ მრ.3,21; „რომელნი-იგი. მ ი ს კ ე რ ძ ო ნ ი არიან“ O, ეზეკ. 37,16. See also: კერძო More…
სანაცვლო, სამაგიერო: ="მიაგე მ ი ს ა გ ე ბ ე ლ ი მათი მათვე“ ფს. 27,4; „მ ი ს ა გ ე ბ ე ლ ი ცოდვილთაჲ იხილო“ ფს. 90,8; „მ ი ს ა გ ე ბ ე ლ ს ა; იგი მიაგებს“ I, იერემ. 51,6; „მ ი ს ა გ More…
მისაღები, შესაწყნარებელი: =„არა მ ი ს ა თ უ ა ლ ვ ე ლ არს თქუენგან“ G, ლევიტ. 22,20. See also: მითუალვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
საამბო, სალაპარაკო: =„იყო შენ მუნ საბასრობელად და იგავად და მ ი ს ა თ ხ რ ო ბ ე ლ ა დ“ pb II შჯ. 28,37. See also: მითხრობა, ძნიად–მისათხრობელ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
კუდიანი, გამომცნობელი, მკითხავი; «მსახრვალი»; «მეწამლე»: ="მ ი ს ა ნ ნ ი ხილვასა ტყუვილისასა და საჩუენებელსა ნაცილსა იტყოდეს“ O, ზაქ. 10,2; „საკიცხელ იყვნენ მ ი ს ა ნ ნ ი“ O, მიქ. More…
სარწმუნო: =„დაიპყრნა მ ი ს ა ნ დ ო ბ ე ლ ა დ თჳსად“ ქ. ცხ. 38,12. See also: მინდობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
წასართმეველი: =„არა მიეცნენ ჩჩჳლნი მათნი მ ი ს ა ტ ა ც ე ბ ე ლ ა დ“ O, ივდ. 4,10. See also: მიტაცება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მოსაბრუნებელი: =„მისა მიმართ იყო მ ი ს ა ქ ც ე ვ ე ლ ი მათი“ O, ზირ. 16,31. See also: მიქცევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
«განსაჴოცი»: =„დაბურონ… ბაზმაკნი მისნი და მარწუხნი მისნი და მ ი ს ა ყ ო ფ ე ლ ნ ი მისნი“ G,– „შებურონ სასანთლე იგი... მოსაჟღუნი მისი; და გ ა ნ ს ა ჴ ო ც ი მისი“ pb., რიცხ. 4,9. See More…
«საცემელი», გამოსაღები, ძღვენი, საჩუქარი, ქრთამი: =„იცით მ ი ს ა ც ე მ ე ლ ი (ს ა ც ე მ ე ლ ი C) კეთილი მიცემად შვილთა თქუენთა“ ლ.11,13; „მხიარულად; მ ი ს ა ც ე მ ე ლ ი უყუარს უფალსა“ More…
იქაური: =„მ ი ს გ ა ნ ი შენ არა ჰშჭამო“ O, IV მფ. 7,2. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
მის გამო, მისთვის: =„იგინი არა მლევან არიან, არამედ მ ი ს გ ა ნ ა დ ც ა... მრთ. D.ოქრ.–პეტრე და ელია 316. See also: იგი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მის მსგავსადვე: =„მ ი ს ე ბ რ ვ ე მეძავი არს“ H — 622. See also: იგი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«თჳსთაგანი»: ="წარავლინნა იესუ ორნი მოწაფეთა მ ი ს თ ა გ ა ნ ნ ი“ DE,–„წარავლინნა ორნი მოწაფეთა თ ჳ ს თ ა გ ა ნ ნ ი“ C,. მთ. 214. See also: იგი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
ვინც მასთან არის: =„ოდეს-იგი შეემშია და მ ი ს თ ა ნ ა თ ა მათ“ მთ. 12,3; „იწყოს გუემად მ ი ს თ ა ნ ა თ ა მათ მონათა“ DE,მთ.24,49. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
«მონა–მოყუასი»: =„იწყოს გუემად მ ი ს თ ა ნ ა თ ა მათ მ ო ნ ა თ ა“ DE;–„იწყოს გუემად მ ო ნ ა– მ ო ყ უ ა ს თ ა მათ თჳსთა“ C, მთ.24,49. See also: თანა-მონა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული More…
(ზედა-მისლვა, მისრული.) გარდაცვალება: =„ღ მ რ თ ი ს ა მ ი ვ ი დ ა“ ი.-ე. 22,7; „შეისუენა და ღ მ რ თ ი ს ა მ ი ვ ი დ ა“ ი.-ე. 25,32. See also: სლვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
to main page 
top of page