ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მი მი- მია მიბ მიგ მიდ მიე მივ მიზ მით მიკ მილ მიმ მინ მიპ მირ მის მიტ მიუ მიფ მიქ მიღ მიყ მიშ მიჩ მიც მიძ მიწ მიჭ მიხ მიჯ მიჰ მიჴ
selected terms: 5
 
 page 1 of 1
მიქონება
«მიღება», მიტანა: =„თჳსი მარცუალი მ ი ა ქ უ ნ“ ფიზ. XV,8; „მ ი ა ქ უ ნ დ ა შემდგომად იესუჲსა“ DE,—„მ ი ღ ე ბ ა დ კუალსა იესუსა“; C, ლ. 23,26; „მ ი ა ქ უ ნ დ ე ს კიდედ მდინარისა“ სბსტ. More…
მიქონოდ-ი, მიქონოთ-ი, მიქონიოთ-ი
See also: მექონოთ-ი, მიქონიდ-ი, მიქონოთ-ი, მიქონიოთ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
მიქუმა
აყვანა: =„მ ი ი ქ უ ა დედაკაცმან მან ყრმაჲ იგი“ O, გამოსლ. 2,9; „მ ი ი ქ უ ყრმაჲ ეგე“ O, IV მფ. 4,36. See also: ქუმა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მიქცევა
«გარდაქცევა», «გარე-მიქევა, «დამოქცევა», «უკუნ-ცემა», «მიდრეკა», «განწურთა», მიბრუნება, მიხრა, მიმხრობა, «მოქცევა»: =„არა მ ი ა ქ ც ი ო თ მარჯუნ ანუ მარცხნ“ G,–„არა გ ა რ დ ა ა ქ ც ი ო თ More…
მიქცეულ-ი
(მისაქცეველი.) მიმართული, მიბრუნებული: =„გამოჴდა რისხვაჲ მ ი ქ ც ე უ ლ ა დ უღმრთოთა ზედა“ I, იერემ. 30,23; „გულნი კაცთანი მ ი ქ ც ე უ ლ არიან ძისა მისისა კერძო“ ბალ. 140,22. See also: More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9