ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მი მი- მია მიბ მიგ მიდ მიე მივ მიზ მით მიკ მილ მიმ მინ მიპ მირ მის მიტ მიუ მიფ მიქ მიღ მიყ მიშ მიჩ მიც მიძ მიწ მიჭ მიხ მიჯ მიჰ მიჴ
selected terms: 3
 
 page 1 of 1
მიშუება
«დატევება», ნებართვა, შემსუბუქება, გაშვება, არდაშლა: =„მ ი უ შ უ ა მას“ მთ. 3,15; „აწ მ ი შ უ და განვრისხნე გულის-წყრომით მათ ზედა“ O, გამოსლ.32,10; „მ ი უ შ ჳ თ შენებაჲ; სახლისა მის More…
მიშუებულ-ი:
=„უჩუენის ვინმე კაცი, მ ი შ უ ე ბ უ ლ ი სოფელსა შინა“ ბალ. 67,17. See also: შუება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მიშჯა
მისჯა, დასჯა, გასამართლება: =„ყოველნი სისხლად მ ი ი შ ჯ ი ა ნ“ O,— „ყოველნი სისხლთა ე ს ა ჯ ე ბ ი ა ნ“ pb., მიქ. 7,2. See also: შჯა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9