«მიგება», «განცემა», «განჩინება», მინიჭება, «განფრდა», «განწირვა», «მიგურა»: =„მ ი ე ც (მ ი ა გ ე Շ) მათ საქმეთა მათთაებრ (საქმითა მათითა Շ)“ ფს, 27,4; „არა მ ი ვ ს ც ნ ე თ (მ ი ვ ს ც ე ნ ე More…
=„ჴელთ-საქმარსა-უცონელ და მ ი ც ე მ ა-მ ო ღ ე ბ ა ს ა–მარტივ“ მ. სწ. 238,8. See also: მოღება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
გადანაცვლება, აღსრულება: =„ნათესავნი იგი, რომელ მ ი ს ც ვ ა ლ ე ნ და დასხენ ქალაქთა“ O, IV მფ. 17,26; „მ ი ი ც ვ ა ლ ა წმიდაჲ გრიგორი მეფობისაგან; სასუფეველსა ღმრთისასა“ ფლკტ.160,13. „ოდეს More…
აცდომა: =„მ ი ს ც თ ე ბ ო დ ე ს კუერთხნი იგი წმიდასა მას გუამისა მისგან“ ფლკტ. 138,16. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
შემცდარი: =„ხოლო მე (ვარ) მ ი ც თ ო მ ი ლ ი გონებასა და გარდასრული ნებასა ღმრთისასა“ მ. სწ. 233,8. See also: ცთომა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” (მასალები); More…
მიწევნა, დროზე მისვლა: =„რაჟამს ოდენ მ ი გ ც ა ლ დ ე ს შენ“ O, ― „რომლისადმე ჟამისა იქმნების გზა შენი“ pb. ნეემ. 2,6. See also: ცლა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” More…
to main page 
top of page