«მეცნიერობა»: =„მიწდომილ მ ი წ დ ო მ ა ს ა მაღლისასა“ G,—„მეცნიერ იყო მ ე ც ნ ი ე რ ო ბ ა ს ა მაღლისასა“ Fr., რიცხ. 24,46 =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” (მასალები); More…
(მიუწდომელი.) «მეცნიერი», «გონიერი»: =„ანუ იგონებ გულსა შინა შენსა ყოლადვე, ვითარმედ მ ო-რასმე-წ დ ო მ ი ლ ხარ და გიძლევიეს“ მ. სწ.287,10; „მ ი წ დ ო მ ი ლ ვიდრე სიდონდმდე ქადაგებითა; More…
ნიადაგი, მტვერი: =„სადა არა იყო მიწაჲ ფრიად“ მთ. 13,5; „დაისხეს მიწაჲ თავთა ზედა მათთა“ G, ისუ ნ. 7,6; „დიდებაჲ ჩემი მ ი წ ა ს ა დაამკჳდროს“ Շ, ფს. 7,6;; „მიიქცეს მ ი წ ა ჲ ქუეყანად“ O, More…
მიწვევა: =„მ ი ი წ ა ნ ნ ა მან ყოველნი იგი ძენი მეფისანი“ O, II მფ. 13,23. „მ ი უ წ ა ნ ე ბ ი ა ნ ყოველნი ძენი მეფისანი“ O, III მფ. 1,25. See also: წანება =აბულაძე ილია, „ძველი More…
ნაცრით მოხვეული: =„ნისლშემოხუეულითა და მ ი წ ა შ ე რ ე უ ლ ი თ ა შუენიერებითა მათითა“ ატმ. 104,12. See also: შერეულება, შერევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” More…
«მიახლება», მისვლა, მიზიდვა, მიღწევა, მიყვანა, «მზიდველ-ყოფა»: =„ვითარ მ ი ი წ ი ა სიტფოსა მას“ B, — „ვითარ მ ი ე ა ხ ლ ა სიცხესა მას“ A, სბსტ.136,1; „მ ი უ წ ი ე დასასრულსა მაღნარისა მის More…
(ზედა–მიწევნა.) მიღწეული; დაუფლებული: =„მ ი წ ე ვ ნ უ ლ ი ყოველთა წიგნთა საღმრთოთა“ ლიმ. 17,28; „არღა მ ი წ ე ვ ნ უ ლ ხარ შენ ოცისა წლისა ჟამთა ჯერეთის“ მ. სწ. 115,4. See also: წევა, More…
=„ამას მ ი ვ წ ე რ თქუენდა“ I იოვ, 1,4; „ებისტოლე... რომელი მ ი უ წ ე რ ა თევდორეს“ მ. სწ. 107,9; „კურაპალატიცა ზედაჲს-ზედა მ ი უ წ ე რ ნ“ ი.-ე. 25,12.; „იგივე მ ი წ ე რ ა დ თქუენდა ჩემდა More…
«ბრძანება», «მცნება», ძახილი: =„მ ი უ წ ე ს ა იისუმან“ G,—„უ ბ რ ძ ა ნ ა ისო“ M, ისუ ნ. 8,29; „რაოდენნი მ ი უ წ ე ს ნ ა მას მოსემან“ G —„რომელ ა მ ც ნ ო უფალმან მოსეს“ M, ისუ ნ. 11.15;; „მ More…
«შთაწვენა», დაწვენა, დადება: =„მ ი ი წ ვ ი ნა იგი ბაგასა“ DE,—„შ თ ა ა წ ვ ი ნ ა ბაგასა“ C, ლ. 2,7; „მ ი ა წ ვ ი ნ ა ყრმაჲ იგი“ ღშ. შობ. 186,9. See also: წვენა =აბულაძე ილია, „ძველი More…
მიწიერი: =„ვითარცა-იგი მ ი წ ი ს ა გ ა ნ ი, ეგრეცა მ ი წ ი ს ა გ ა ნ ნ ი“ I.კორ.15,8. See also: მიწა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” (მასალები); გამომცემლობა More…
(მიუწიფებელი.) მიწევნა, გათანასწორება: =„ვერ მ ი ვ ე წ ი ფ ნ ე თ შესუენებულთა მათ“ I თეს. 4,14; „ცისკარსა ლოცვანი ჩემნი მ ი გ ე წ ი ფ ნ ე ს შენ“ ფს. 87,14; „მ ი ს წ ი ფ ე იგი კურთხევასა More…
მიწვევა, დაძახება: =„მ ი უ წ ო დ ო ს მას ბერობამან G. II შჯ. 25,8. „უხარინ მიწოდებისათჳს და მხიარულ არნ მიწევნისათჳს“ მ. სწ. 141,24. See also: წოდება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული More…
(მიწოვნისა) «ქუეყნიერი»: =„ნივთისაგან მ ი წ ო ვ ნ ი ს ა ადვილად შესამუსრველი ჭურჭერი და გამოქანდაკებულსა იქმს“ O,–„ნივთთაგან ქ უ ე ყ ნ ი ე რ ი ს ა შემუსრვისა მიმართ ჭურჭელისა; და More…
დაწოლა: =„მ ი წ ვ ა იგი საგრილსა ქუეშე ნერგისასა“ თევდ. 553; „მ ი წ ე ვ შენ ცხედარსა და მიზეზ-იდგ სნეულებაჲ“ O, II მფ. 13,5. ◊ «ინაჴ-დგმა»: „მ ი წ ო ლ ი თ განისუენა ვითარცა More…
აწონა, მითვლა: =„მ ი უ წ ო ნ ე ს მას ოცდაათი ვეცხლი“ მთ. 26,15; „მ ი უ წ ო ნ ე მას ვეცხლი შჳდი სიკლაჲ“ I, იერემ. 32,9; „არა მ ი უ წ ო ნ დ ე ს ვეცხლსა მას, რომელსა მისცემდეს მოქმედთა მათ“ More…
to main page 
top of page