( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
selected terms: 85 page 1 of 5
მომაგრებულ-ი
«განძლიერებული»: =„იერიქოჲ შეყენებულ და მ ო მ ა გ რ ე ბ უ ლ იყო“ G–„იერიქოჲ შეყენებულ იყო და გ ა ნ ძ ლ ი ე რ ე ბუ ლ“ M, ისუ ნ. 6,1. See also: მაგრიად =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
მომადლება
ჩუქება, მინიჭება, ბოძება: =„მ ო მ მ ა დ ლ ე თ მე შეცოდებაჲ ესე“ II კორ. 12,13; მოგუმადლე ჩუენ ცხორებაჲ.“ O, II ეზრა 9,8; „მ ო მ მ ა დ ლ ე; მე ნათელი ესე ჩემი“ ფლკტ. 138,32; „მ ო მ მ ა დ ლ More…
მომავალ-ი
«მოსლვათაჲ», «რომელი მოვალს», მერმისი, მოწევნადი; «მქანარი»: =„შენ ხარა მ ო მ ა ვ ა ლ ი იგი, ანუ სხუასა მოველოდით?“ მთ. 11,3; „საუკუნესა მას მ ო მ ა ვ ა ლ ს ა ცხორებაჲ საუკუნოჲ; More…
მომავლინებელ-ი
გამომგზავნელი: =„შეიწყნაროს მ ო მ ა ვ ლ ი ნ ე ბ ე ლ ი ჩემი“ მთ. 10,40; „აღასრულეთ ჩემ ზედა ბრძანებული იგი მ ო მ ა ვ ლ ი ნ ე ბ ე ლ ი ს ა თქუენისაჲ“ თომა მოც. 19,33. See also: მოვლინება More…
მომაკუდინებელ-ი
სასიკვდინე: =მრთ. A, ბ.-კეს. მარხ. 53v. See also: მოკუდინება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მომანქნება:
=„უკუეთუ მან მ ო ი მ ა ნ ქ ნ ა“ ი. ოქრ.-სასუმლ.46. See also: მანქანება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მომარგლა
გამოკრება; გამოშორება: =„მ ო ვ ჰ მ ა რ გ ლ ო თ იგი (ღუარძლი)“ მთ. 13,28. ◊ გამოთოხნა: „მ ო მ ა რ გ ლ ა ს ა მას ღუარძლისასა“ მთ. 13,29. მარგლა აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
მომართ
(თნდ)-კენ: =„ჩუენდა მ ო მ ა რ თ იგავსა ამას იტყჳა, ანუ ყოველთა მიმართ?“ ლ.12,41; „იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მ ო მ ა რ თ“ O, ეზეკ. 25,1. See also: მართ =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
მომართება
«ზედა-მოსლვა»: =„არა შეიშინო... არცა მ ო მ ა რ თ ე ბ ი ს ა არაწმიდათა შემოსრულისა“ pb.,—„არა გეშინოდის შენ... არცა ზ ე დ ა-; მ ო ს ლ ვ ა ს ა უღმრთოთა მოწივნულისა“ O, იგ. სოლ. 3,25. See More…
მომართება, მომართვა
«მიმართება», «კუეთება», შებმა, ჯახება: =„მ ო ი მ ა რ თ ო ნ შორით“ O, ამბ. 1,8; ვითარცა ორბმან მ ო ი მ ა რ თ ო ს და განიმართნეს ფრთენი თჳსნი“; O,— ვითარცა რწივმან მ ი ი მ ა რ თ ო ს და More…
მომართებულ-ი
გამოწმენდილი, გამოგვილი: =„ცალიერი, მ ო მ ა რ თ ე ბ უ ლ ი და განშუენებული და შემკული (პოვის სახლი)“ მთ. 12,44. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მომატება
გაზრდა: =„მ ო ე მ ა ტ ნ ე ს მჴედარნი“ ქ. ცხ. 61,3. See also: გამომატება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მომატყუებელ-ი
მიმყოლი, საბაბი, შუამავალი, შემძენელი; მიზეზის მომცემი: =„მ ო მ ა ტ ყ უ ე ბ ე ლ მონათა შენთა“ თომა მოც. 14,19; „მძულს ნიჭი, ზღვევისა მ ო მ ა ტ ყ უ ე ბ ე ლ ი“ ბ. კეს.-; 40-თჳს 118,5; More…
მომაქცეველ-ი
«მომქცეველი», მომაბრუნებელი: =„არავინ იყოს მეძიებელ, არცა მ ო მ ა ქ ც ე ვ ე ლ“ I,—„არა იყო გამომეძიებელი და არცა მ ო მ ქ ც ე ვ ე ლ ი“ pb., ეზეკ. 34,6;; „ჯუარი მ ო მ ა ქ ც ე ვ ე ლ ი , არს More…
მომაშთობელ-ი
დამახრჩობელი: =„განეშორენ კაცი ნაყოფისა მისგან მ ო მ ა შ თ ო ბ ე ლ ი ს ა“ მ. სწ. 189,22. See also: მოშთობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მომაწყინებელ-ი:
=„უკუეთუმცა... გამოსცადენ ჭირნი და... მრავალფერნი იგი სულნი, მ ო მ ა წ ყ ი ნ ე ბ ე ლ ნ ი მისნი“ ბალ. 103,8. See also: მოწყინება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მომგებელ-ი
შემძენი, პატრონი; მიმზღველი; სასყიდლის მომცემი: =„სიმდიდრე ვაებასა მოატყუებს მ ო მ გ ე ბ ე ლ თ ა მისთა“ მ.სწ. 112,8; „სულმან უკეთურმან წარწყმიდის მ ო მ გ ე ბ ე ლ ი თჳსი“; O, ზირ. 6,4; More…
მომგზავრება
«მომსტ(უ)რობა»: =„მ ო მ ი მ გ ზ ა ვ რ ო ნ ჩუენ ქუეყანაჲ“ G,—„მ ო ი[მ]ს ტ რ ო ნ ქუეყანაჲ. იგი“ pb.,II შჯ. 1,23. See also: მგზავრება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მომგურელ-ი
See also: სძლის-მომგურელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მომდო(ვ)რება
მომშვიდება: =„ოდეს განეშორის, დაყუდნის და მ ო მ დ ო რ დ ი ს“ მ. სწ. 182,20; „ლომმან თუ იხილის იგინი, მუნქუესვე მ ო მ დ ო ვ რ დ ი ს“ საკ. წიგნ. II 55,5. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9